سخن‌چین قاتل سه نفر است

امام صادق 7: السَّاعِي‌ قَاتِلُ ثَلَاثَةٍ قَاتِلُ نَفْسِهِ وَ قَاتِلُ مَنْ يَسْعَى بِهِ‌ وَ قَاتِلُ مَنْ يَسْعَى إِلَيْهِ؛ سخن چین قاتل سه نفر باشد: قاتل خويش و قاتل آنكه از او سخن‌چینی نموده و قاتل كسى كه نزد او{از دیگری} سخن‌چینی كرده است.[1]

سخن چین شمشیر چند‌پهلو است از هر طرف گرفته شود ضربه خواهد زد.

اگر چنین نبود!

خداوند متعال: إِنِّي تَطَوَّلْتُ عَلَى عِبَادِي بِثَلَاثٍ أَلْقَيْتُ عَلَيْهِمُ الرِّيحَ بَعْدَ الرُّوحِ ‌وَ لَوْ لَا ذَلِكَ مَا دَفَنَ حَمِيمٌ حَمِيماً وَ أَلْقَيْتُ عَلَيْهِمُ السَّلْوَةَ بَعْدَ الْمُصِيبَةِ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَمْ يَتَهَنَ‌ أَحَدٌ مِنْهُمْ بِعَيْشِهِ وَ خَلَقْتُ هَذِهِ الدَّابَّةَ وَ سَلَّطْتُهَا عَلَى الْحِنْطَةِ وَ الشَّعِيرِ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَكَنَزَهُمَا مُلُوكُهُمْ كَمَا يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ.

امام صادق 7: فرمود خدای شکوهمند می‌فرماید: من بر بندگانم با سه چيز منّت نهادم:

پس از بيرون شدن روح از جسد، بوى بد به او دادم كه اگر چنين نبود هيچ خويشى، خويش خود را دفن نمى‌كرد، به آن‌ها پس از رسيدن مصيبت فراموشی دادم كه اگر چنين نبود، هیچ‌یک از آن‌ها زندگى گوارايى نداشت و اين حيوان (کِرم) را (به‌عنوان آفت) آفريدم و آن را بر گندم و جو مسلط كردم كه اگر چنين نبود، پادشاهان آن را مانند طلا و نقره روی‌هم انباشته می‌کردند.[2]

اگر نعمت فراموشی نبود الآن همگی مجنون و افسرده بودیم اگر این حیوان کوچک نبود الآن در احتکار و قحط‌سالی بودیم.

[1]. همان، ح ۳۱۴.

[2]. همان، ح ۳۲۷.