«خدايا، تويى معبود ديرين، و اين سالى است جديد، پس از تو مى‌خواهم كه مرا در اين سال از شر شيطان نگه دارى، و بر اين نفسى كه پيوسته به بدى فرمان مى‌دهد پيروز گردانى، و به آنچه مرا به تو نزديك مى‌كند مشغول سازى، اى كريم، اى صاحب جلال و بزرگوارى، اى تكيه‌گاه كسى كه تكيه گاهى ندارد، اى ذخيره كسى كه ذخيره‌اى ندارد، اى نگه‌دارنده كسى كه نگه‌دارنده‌اى ندارد، اى فريادرس آن كه فريادرسى ندارد، اى پشتيبان كسى كه پشتيبانى ندارد، اى گنج كسى كه گنجى ندارد. اى نيكوبخش، اى اميد بزرگ، اى عزت ناتوانان، اى نجات‌بخش غرق‌شدگان، اى رهايى بخش هلاك‌شوندگان، اى نعمت بخش، اى نيكو بخش، اى زياد بخش، اى نيكى‌كننده، تويى آن خداوندى كه تاريكى شب و روشنايى روز و نور ماه و درخشندگى آفتاب و صداى آب و آواى درختان در برابر تو سجده مى‌آرند. اى خدايى كه شريكى ندارى. خدايا، ما را بهتر از آنچه ديگران گمان مى‌كنند قرار ده، و گناهان ما را كه از آن آگاه نيستند بيامرز. خدا مرا كافى است، معبودى جز او نيست، بر او توكل كردم، و او پروردگار عرش بزرگ است، به او ايمان آورده‌ايم، همه چيز از نزد پروردگار ماست، ليكن تنها خردمندان مى‌دانند.

پروردگارا، دلهاى ما را پس از آنكه ما را هدايت كردى ملغزان، و از نزد خودت رحمتى به ما ارزانى دار، كه تو تنها بخشنده‌اى.»

(1)

دعاى آن حضرت در شب نيمه ماه شعبان‌

(2) 396. رسول خدا 6 در شب نيمه شعبان چنين دعا مى‌كرد:

اللّهمّ اقسم لنا من خشيتك ما يحول بيننا و بين معصيتك، و من طاعتك ما تبلّغنا به رضوانك، و من اليقين ما يهون علينا به مصيبات الدّنيا. اللّهمّ متّعنا باسماعنا و ابصارنا و قوّتنا ما أحييتنا، و اجعله الوارث منّا، و اجعل ثارنا على من ظلمنا، و انصرنا على‌