باشد و مانند كوهان شتر (يا گرده ماهى) برآمده ساخته نشود.

(1) 250) امام صادق 7 فرمود: هنگامى كه جعفر بن ابى طالب 7 شهيد شد، رسول خدا 6 فاطمه عليهما السّلام را امر كرد كه سه روز براى اسماء بنت عميس (همسر جعفر) غذا تهيه كند و خودش با زنان ديگر سه روز نزد او بمانند. از اين رو سنّت بر اين شد كه براى مصيبت‌زدگان تا سه روز غذا ببرند.

(2) 251) امام باقر 7 وصيت كرد كه هشتصد درهم در مخارج ماتم او مصرف كنند، و اين عمل را از سنّت مى‌دانست، زيرا رسول خدا 6 فرموده بود: براى خانواده جعفر [بن ابى طالب‌] غذا تهيه كنيد، كه آنان گرفتار مصيبت‌اند.

(3) 252) امام صادق 7 فرمود: نزد مصيبت‌زدگان غذا خوردن از عمل جاهليت است، و سنّت آن است كه غذا به خانه آنان بفرستند[1].

[1] -امروزه متأسفانه به عكس اين دستور عمل مى‌شود، از اين رو مصيبت‌زدگان مصيبت اصلى خود را فراموش نموده، گرفتار مصيبتى بزرگتر مى‌شوند كه آن خرج دادن به شركت‌كنندگان در تشييع و غيره است!