6. حضور در محضر او زبان را از بيهوده‌گويى و جسارت‌آميزى باز دارد و نفس را به ياد خدا آرام نمايد.

7. اهل فكر، ذكر و شيدايى درونى و شكستگى قلبى باشد.

8. داراى علم عنايى و لدّنى باشد.

9. «عبد خدا» باشد.

10. «قيام للّه» در همه امور اعم از سخن و سكوت، قال و قدم و ... باشد.

مختصات مريد و شاگرد پير طريق‌

1. اهل بصيرت، فطانت، و فراست بوده، اشارت‌شناس و رازياب باشد.

2. روشن‌دل باشد تا بزرگى و عظمت «پير» را دريابد.

3. صادق و مخلص باشد.

4. اهل وفا، صفا و پايدار در پيمان‌ها باشد.

5. آزادمرد و آزاده باشد.

6. رازدار و سرّ نگه‌دار باشد.

7. پندپذير و نصيحت‌شنو باشد.

8. تسليم و مطيع پير راه باشد.

9. شريعت محور باشد.

10. مراد را براى خدا باور داشته و دوست بدارد و ارادت ورزد.

11. درصدد امتحان شيخ و مراد خويش برنيايد.

12. ولايت‌شناس و ولايت‌مدار باشد.

لازم به يادآورى است كه در نسبت و تعامل استاد و شاگرد و شاگرد و استاد توجه به حد اقل چند نكته يك ضرورت اجتناب‌ناپذير در عرفان اسلامى شيعى است:

الف) معيار معرفت و معنويت تنها قرآن و سنّت معصومين عليهم السّلام باشد كه تنها «خط