اسم الکتاب : روضة الأنوار عباسى (در اخلاق و شيوه كشوردارى) المؤلف : محقق سبزوارى الجزء : 1 صفحة : 694
فرمود كه يك سير[1] پوست پسته[2]
و يك سير شكر عسكرى[3] آوردند و كوفته، درهم آميخت
و گفت: «اين را ببريد و به او دهيد و بگوييد كه علم مىبايد آموخت. تعصّب بىمزه
نه كار عاقلان است.»[4] چون آن سفوف[5]
به خواجه عبد اللّه خورانيدند، در حال شفا يافت[6].
و اين خواجه عبد اللّه انصارى از اكابر مشايخ صوفيّه است و صاحب كتاب
منازل السائرين است كه بسيارى از مشاهير صوفيه آن كتاب را شرح نمودهاند[7].
و حكايات در باب نوادر اطبّا و لطايف سخنان ايشان و غرايب معالجات و
مآثر ايشان بسيار است و اين كتاب گنجايش تمام آنها ندارد، به اين مقدار اكتفا
نمود.
[1] - چهار مقاله عروضى، ص 129:« استار.» استار طبى
برابر شش درهم و دو ثلث يا شش درهم و نيم است، در اين باره، نك: همان، پانوشت
شماره 6.