اسم الکتاب : روضة الأنوار عباسى (در اخلاق و شيوه كشوردارى) المؤلف : محقق سبزوارى الجزء : 1 صفحة : 153
خانه خدا [را] افزودهاند. و بعضى ديگر، خوردن ربا را نيز
افزودهاند؛ و بعضى زياده بر آن، شرب خمر و دزدى ذكر كرده آن را از حضرت امير
المؤمنين 7 نقل نمودهاند. و بعضى از علما، بر هفت سابق سيزده ديگر
افزودهاند: لواط- يعنى، اغلام- ديگر سحر، ديگر ربا- يعنى، سود خوردن- ديگر غيبت،
ليكن در غيبت تفصيل بسيارى هست و همه قسم آن حرام نيست، چه جاى آنكه كبيره باشد،
بلكه بعضى اقسام آن واجب است و بعضى مستحب و تفصيل آن در كتب فقه معلوم مىشود،
ديگر يمين غموس[1] [32 ب] و آن قسمى است ناحقّ
كه كسى بر سر دعوا ياد كند، ديگر گواهى ناحقّ دادن، ديگر شراب خوردن، ديگر استحلال
كعبه- يعنى، حرمت كعبه مراعات نكردن و در آنجا ظلم كردن- ديگر دزدى كردن، ديگر نكث
عهد و پيمان شكستن، ديگر تعرّب بعد از هجرت- يعنى، بعد از آنكه شخصى از بلاد كفّار
مهاجرت كند به بلاد مسلمانان، باز به بلاد كفّار عود كند و شايد اين حكم داشته
باشد آنكه از بلادى كه در آنجا احكام ايمان و مسايل دين نمىتوان دانست هرگاه كسى
به بلادى آيد كه در آنجا كسب معرفت توان كرد و كسب نكرده عود كند به بلاد سابق-
ديگر يأس من روح اللّه- يعنى، نااميد بودن از رحمت و- فرج الهى- ديگر امن من مكر
اللّه- يعنى، ايمن بودن از مكر الهى.
و بعضى بر آنچه مذكور شد چهارده عدد ديگر افزودهاند: اوّل گوشت مرده
خوردن، ديگر خون خوردن و گوشت خوك خوردن و چيزى كه به غير نام خدا ذبح كرده باشند
بىاضطرار خوردن، ديگر سحت[2] مانند
رشوه در حكم شرعى خوردن- چنانكه عمل قضات اين زمان است- ديگر قمار، ديگر در كيل و
وزن كم كردن، ديگر ظالمان را مدد كردن، ديگر حقّى كه كسى طلب داشته باشد و [او]
قدرت [پرداخت داشته] باشد و [در آن حال] آن كس طلب كند تأخير كردن، ديگر اسراف و
تبذير كردن- و آن، آن است كه مالى را به واسطه غرضى سهل ضايع كند يا خرجهاى
بىموقع كند كه مناسب حال آن شخص نباشد، چون زينتها و فرشها و خورشها كه زياد باشد
و باعث نقصان در احوال او يا ديگران شود- ديگر خيانت كردن، ديگر مشغول به ملاهى
چون ساز و خوانندگى و