ششصد و سى و شش ميباشد، و به خطّ مؤلّف آن: محمّد بن علىّ بن محمّد بن عَرَبىّ طائىّ حاتِمىّ وَفَّقه اللهُ است. و اين نسخه سى و هفت جلد است؛ و در اين، زيادتيهائى است نسبت به نسخه اوّل كه من آنرا وقف كردم براى پسر بزرگم: محمّد كه مادرش فاطمه بنت يونس بن يوسف أمير الحرمين وَفَّقه اللهُ مى‌باشد. من وقف كردم آنرا براى او و براى اولادش و پس از اولادش براى مسلمين عالم شرقًا و غربًا بَرًّا و بَحرًا، وَ صَلَّى اللهُ عَلَى سَيِّدِنا مُحَمّدٍ خاتَمِ النَّبيّينَ وَ عَلَى ءَالِهِ وَ صَحْبِهِ أجْمَعينَ. [1]

دوّم آنكه: در اين نسخه‌هاى مطبوعه از «فتوحات» دستكارى زياد شده است. اضافاتى و نقيصه‌هائى به عمل آمده است.

عبد الوهّاب شعرانى كه مطّلع‌ترين علماء بر كتب محيى الدّين است، شرحى مفصّل در تحريفات وارده در كتب محيى الدّين ذكر نموده است. [2]

محمّد قَطَّه عَدَوىّ ابن شيخ عبد الرّحمن، مصحّح دار الطّباعة المصريّة در خاتمه «فتوحات» صورت شرح حال محيى الدّين و فتوحاتش را كه در طبع اوّل آمده است ذكر نموده است؛ و در آن صورت چنين وارد است:

و كتب متعدّد ديگرى نوشته است، مانند «فُصوص الحِكَم» و «فتوحات مدنيّه» و آن كتاب مختصرى است به اندازه ده ورق، و مانند اين كتاب «فتوحات مكّيّه» كه آنرا عبد الوهّاب بن احمد شعرانى متوفّى در سنه 973 مختصر نموده است و نامش را «لَواقِحُ الانوارِ القُدسيَّةِ المُنْتَقاةُ مِنَ الفُتوحاتِ المكّيَّة» گذارده است، سپس اين مختصر را نيز مختصر كرده است و نامش را «الكِبْريتُ الاحْمَرُ مِن عُلومِ الشَّيخِ الاكبَر» گذارده است.

تحريفات بسيارى در «فتوحات مكّيّه» بعمل آمده است‌

شعرانى در «مختصر فتوحات» با عين اين عبارت مطلبش را بيان ميكند

______________________________ [1] «: فتوحات» ج 4، ص 553 و

[2] «455 اليواقيت و الجواهر» ج 1، ص 7 تا ص 13