ز ترسائى غرض تجريد ديدم‌

خلاص از ربقه تقليد ديدم‌

جَناب قُدسِ وحدت دَيرِ جان است‌

كه سيمرغ بقا را آشيان است‌

ز روح الله پيدا گشت اين كار

كه از روح القُدس آمد پديدار

هم از الله در پيش تو جانى است‌

كه از روح القدس در وى نشانى است‌

اگر يابى خلاص از نفس ناسوت‌

درآيى در جناب قدس لاهوت‌

هر آن كس كو مجرّد چون مَلَك شد

چو روح الله بر چارم فلك شد

بوَد محبوس طفل شيرخواره‌

به نزد مادر اندر گاهواره‌

چه گشت او بالغ و مرد سفر شد

اگر مرد است همراه پدر شد

عناصر مر ترا چون امّ سِفلى است‌

تو فرزند و پدر آباءِ عِلوى است‌

از آن گفته است عيسى گاهِ أَسْرَى‌

كه آهنگ پدر دارم به بالا

تو هم جان پدر سوى پدر شو

به در رفتند همراهان به در شو

اگر خواهى كه گردى مرغ پرواز

جهان جيفه پيش كركس انداز

به دونان ده مر اين دنياى غدّار

كه جز سگ را نشايد داد مردار

نسب چبْوَد مناسب را طلب كن‌

به حقّ رو آور و ترك نسب كن‌

به بحر نيستى هر كو فرو شد

فَلا أنْسابَ نقد وقت او شد

هر آن نسبت كه پيدا شد ز شهوت‌

ندارد حاصلى جز گَرد نخوت‌