«أُولئِكَ عَلى‌ هُدىً مِنْ رَبِّهِمْ»[1] اشارت به ايشان است. و فرقه ناجيه عبارت از ايشان و باقيان هوا پرستان و از شراب ضلالت مستانند، گم گشتگان از راه و مصداق‌ «أَ فَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ»[2].

و اينانند كه طوايف بسيارند و ما صدق و الباقى فى النّارند، هواهاى خود را عبيد [قن‌] اند، و رسل ايشان شياطين انس و جن‌اند «يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلى‌ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً»[3] «وَ إِنَّهُمْ لَيَقُولُونَ مُنْكَراً مِنَ الْقَوْلِ وَ زُوراً»[4].

\*\* سؤال دوم: اول (مخالفتى) [مخالفى‌] [مخالفين‌] كه اهل ضلالت نسبت به خدا و رسول اظهار كردند، كدام بود؟.

جواب: مخالفت اول آن روز ظاهر شد كه پيغمبر 6 در مرض موت فرمودند: بياوريد جهت من دوات و قلم و كاغذى كه از شما دور كنم [حل‌] مشكل آن كار را و بنويسم براى شما كتابى تا بدان عمل نماييد و بعد از من اختلاف مكنيد، پس گفتند آن مرد هذيان مى‌گويد، بس است ما را كتاب خداى‌[5].

و ديگر آن حضرت بارها فرمودند: كه من مى‌گذارم در ميان شما دو چيز گران بها، اگر شما چنگ در زنيد به آن دو، هرگز گمراه نشويد، يكى كتاب خداى و ديگرى اهل بيت من‌[6].

[1] - بقره/ 5.

[2] - جاثيه/ 23.

[3] - انعام/ 112.

[4] - مجادله/ 2.

[5] - رك: طبقات الكبرى ج 2 ص 242، مسند احمد ج 1 ص 90، 22، 29، الايضاح ص 186.

[6] - رك: الغدير ج 3 ص 80، 297، ج 7 ص 176، ج 10 ص 278، ج 6 ص 330 از مصادر مختلف.