پيشگفتار

هو

زندگى شيخ محمود شبسترى‌

شيخ سعد الدين يا نجم الدين محمود بن عبد الكريم معروف به شيخ شبسترى يكى از مشاهير عرفاى ايران است و بيشتر شهرت وى اين است كه سراينده ابيات «گلشن راز» شناخته شده است. اما با همه اين شهرت، زندگانى خاص او چندان روشن نيست.

ولادت او در حدود سال‌هاى 8- 687 هجرى در زمان سلطنت ارغون خان (690- 683 هجرى قمرى) در شبستر[1] واقع شده است. مدتى در تبريز به كسب دانش اشتغال داشته و سپس به نظر مى‌رسد كه تبريز را ترك گفته و به مسافرت پرداخته و از مصر و شام و حجاز و ديگر مراكز اسلامى‌[2] ديدن كرده است.

شيخ در كتاب سعادت نامه، ضمن شرح حال خود به اين نكته اشاره مى‌كند:

[3]

[1] - شبستر يكى از بخش‌هاى شهرستان تبريز است كه در شمال غربى و هفت فرسنگى آن شهر و در شمال درياچه رضائيه واقع است.

[2] - جناب حاج زين العابدين شيروانى در رياض السياحه( تهران: 1339 شمسى، ص 90- 89) از قول ديگران مى‌نويسد:

« جناب شيخ در اواسط زندگانى به صوب كرمان تشريف آورده و در آنجا مكرمه‌اى نكاح كرد و پسرى از آن عفيفه متولد گشت. اكنون از اولاد و احفاد آن زبده اوتاد در كرمان هستند، عزيز و محترم و ارباب قلم‌اند و جمعى از ايشان اهل حال و اصحاب كمال‌اند و مشهور به خواجگان‌اند».

[3] - رجوع فرماييد به مقدمه حسين روشندل به« گلشن راز»( تهران: 1351 ص 42).