لفظ شرح در لغت به معنى باز كردن و گشادن و گستردن و فراخى بخشيدن و روشن و آشكار ساختن است.

و صدر به معناى سينه است كه مجازا به معنى دل هم مى‌آيد، چون در سينه جاى دارد.

بنابراين شرح صدر يا به معنى باز كردن سينه و برطرف ساختن دلتنگى و دلگيرى از كسى است، يا به معنى فراخ حوصله و با ظرفيت و پر تحمل گردانيدن است‌[1].

ملا عبدالرزاق لاهيجى با توجه به آيه 22 سوره زمر مى‌گويد:

معنى جمله چنين است: و جا داد در سينه‌هاى ايشان نور معرفت خود را كه از پى اين نور در برابر اسلام با تمام وجود تسليم شدند و اين توفيق پذيرش اسلام نيست، مگر اثر نورى كه انداخته است خداى تعالى آن نور را در دل او.

و نيز اشارت است به چيزى كه مروى است از پيامبر 6 كه مضمونش اين است:

نور الهى هرگاه داخل شد در دل مؤمن، دل مؤمن از تنگى و تاريكى برمى‌آيد و وسيع و روشن مى‌شود و نشانه آن نور پهلو خالى كردن اوست از سراى غرور و رجوع به دار خلود و پيدا كردن استعداد براى روز ورود.

تأخير شرح صدر از تطهير قلب، وذكر شرح صدر بعد از تطهير قلب، اشارت است به مقدم بودن تخليه بر تحليه، چه تا دل از ظلمت ذنوب و كدورت تعلقات دنيا مجلى و مصفا نشود، محلى به زيور نور معرفت نمى‌گردد، چنان كه طبيب تا به مريض جلاب ندهد و اخلاط فاسده را از او دفع نكند به اغذيه لايقه و اشربه نافعه تقويت نمى‌فرمايد و تا پارچه سپيد از رنگ چرك پاكيزه نگردد به حليه رنگ درنمى‌آيد.

[1] -تفسير نوين: 230.