رشد و كمال انسان است.

قرآن معرفت و نور و كرامت و اصالت و شرافت و سعادت دنيا و آخرت نصيب انسان مى‌كند.

ارتباط حقيقى با قرآن از انسان، عارفى شوريده، حكيمى بزرگ و سالكى واصل مى‌سازد.

صدرالمتألهين شيرازى در مقدمه كتاب با عظمت‌ «اسرار الآيات» مى‌گويد:

تو را سپاس مى‌نماييم اى آن كه ملكوت و باطن زمين و آسمان به‌دست قدرت توست! و اى آن كه اشياء مشتاقانه به سوى تو در حركتند و به شوق تو در گردش! اى حقيقت حيات و اى مقوم موجودات! مقصود ما تو و مقصد نماز و روزه ما تويى، تو مقوم وجود و عطا كننده خير و فرو فرستنده بركات و خيرات و نهايت تمايلات و غايت حركات و مصدر اشراق و پايان اشواق و گرداننده امور وجود و ذات تو نور و بخشنده حيات عالميان و خالق زمين و آسمانى.

ما را به انوار كلمات مباركت يارى و قلب‌هايمان را به اسرار كتاب و آيات شريفه‌ات نورانى و نفوس ما را از تاريكى طبيعت و نادانى پاك و ما را از پليدى عالم ظلمات خارج كن و به مشاهده انوار و ديدار اشراق نورت و همنشينى با نزديكان و مقربانت و هم صحبتى با ساكنان عالم ملكوتت و با فرشتگانى كه لحظه‌اى از تسبيح تو غافل و بى‌خبر نيستند سرفراز نما و ما را با پيغمبران و صديقان مخصوصا محمد 6 كه او را مبعوث به تمام خلايق فرمودى و اهل‌بيت پاكيزه و برگزيده او كه بر آنان بالاترين درود درود فرستندگان و پاك‌ترين سلام سلام دهندگان باد، محشور فرما.

اما بعد از اين مقدمه: فروترين خلق خدا و محتاج‌ترينشان به كرم پروردگار جهانيان، محمد كه صدرالدين ناميده مى‌شود چنين گويد: