فى‌الفلاة وحده، والنائم فى بيت وحده‌[1].

امام كاظم 7 فرمود: پيامبر 6 سه نفر را لعنت كرده است: مسافرى كه توشه خود را تنها بخورد و از همسفرهايش دريغ ورزد، كسى كه در بيابان تنها مسافرت كند و هركس در خانه تنها بخوابد.

كان على 7 يقول: العامل بالظلم والمعين عليه والراضى به شركاء ثلاثة[2].

آن كه ستم مى‌كند و آن كه در آن ستم كمك مى‌دهد و آن كه ستم را مى‌پسندد هر سه شريكند (در اين گناه).

عن أبى جعفر 7 قال: الظلم ثلاثة: ظلم يغفره الله عزوجل وظلم لا يغفره الله وظلم لا يدعه فأما الظلم الذى لا يغفره الله فالشرك بالله عزوجل وأما الظلم الذى يغفره الله فظلم الرجل نفسه فيما بينه وبين الله عزوجل وأما الظلم الذى لا يدعه الله عزوجل فالمداينة بين العباد[3].

امام باقر 7 فرمود: ستم سه‌گونه است: ستمى كه خداى عزوجل مى‌آمرزد و ستمى كه نمى‌آمرزد و ستمى كه از نظر نمى‌اندازد، اما ستمى كه نمى‌آمرزد شرك به خداست و ستمى كه مى‌آمرزد ستمى است كه شخصى درباره خودش كرده و ستمى كه از نظر نمى‌اندازد حقوقى است كه بندگان به يك ديگر پيدا مى‌كنند.

آرى، وقتى خوف در قلب انسان خوف صحيح و واقعيت‌دارى بود، انسان از هر گناهى از قبيل آنچه در روايات بالا ذكر شد فرار مى‌كند و چون فرار كرد به طور حتم‌

[1] -المحاسن: 2/ 398، باب 5، حديث 76.

[2] -الخصال: 1/ 107.

[3] -بحار الأنوار: 72/ 311، باب 79، حديث 15.