خالفه إلى غيره‌[1].

خثيمه جعفى مى‌گويد: به محضر حضرت صادق 7 مشرف شدم در حالى كه قصد رفتن از مدينه و خداحافظى داشتم، امام فرمود: دوستان ما را سلام برسان و آنان را به خويشتن‌دارى از گناه سفارش كن و اين كه داراى آنان از فقيرشان دستگيرى كند و قدرت‌دار آنان از ضعيفشان حمايت داشته باشد و سالم آنان مريضشان را ببيند و زنده آنان مردگانشان را تشييع جنازه كنند و يكديگر را در خانه‌هاشان ديدن نمايند؛ زيرا اين ديدار باعث حيات فرهنگ ماست، خداوند مورد رحم قرار دهد آن بنده‌اى كه به زنده كردن امر ما اقدام نمايد. اى خثيمه ما بجز با عمل صالح شما در پيشگاه حق براى شما كارى نمى‌توانيم انجام دهيم، به ولايت ما نمى‌رسد مگر به ورع، حسرت خورترين مردم در قيامت كسى است كه از عدل تعريف كند؛ ولى خودش در اجراى آن نسبت به مردم تخلف كند.

4- شرط دوستى با اهل بيت :‌

عن خلاد أبى على قال: قال لنا جعفر بن محمد 8 وهو يوصينا: إتقوا الله وأحسنوا الركوع والسجود وكونوا أطوع عباد الله فإنكم لن تنالوا ولايتنا إلا بالورع ولن تنالوا ما عند الله تعالى إلابالعمل، وإن أشد الناس حسرة يوم القيامة لمن وصف عدلا وخالفه إلى غيره‌[2].

خلاد ابى على مى‌گويد: امام صادق 7 به ما گفت و سفارش هم مى‌كرد:

[1] -بشارة المصطفى: 132؛ بحار الأنوار: 68/ 187، باب 64- الاجتهاد والحث على العمل، حديث 48.

[2] -بحار الأنوار: 68/ 187، باب 64- الاجتهاد والحث على العمل، حديث 50.