مسائلى كه از پيامبر و امامان : كه سرحلقه عارفان‌اند، نقل شده است. مسائلى كه اگر انسان اميد به سعادت دنيا و آخرت داشته باشد، در طلب آنها برآمده وتمام جديت را در آراسته شدن به آن مسائل خواهد كرد.

كسى كه بگويد: من اميد به نجات و سلامت حيات دار و خير دنيا و آخرت دارم؛ ولى در طلب اين حقايق كه سازنده سلامت و سعادت انسان است برنيايد، اميد نداشته و در ادعاى خود صادق نيست. مگر نه اين است كه امام صادق 7 مى‌فرمايند: ودليل الرجاء الطلب.

1- عزت در غربت‌

عن الصادق عن آبائه : قال: قال أميرالمؤمنين 7 من أراد عزا بلا عشيرة وهيبة من غير سلطان، وغنى من غير مال، وطاعة من غير بذل وفليتحول من ذل معصية الله إلى عز طاعته فإنه يجد ذلك كله‌[1].

امام صادق 7 از پدرانش : از اميرمؤمنان 7 روايت مى‌كند: كسى كه بدون قوم و خويش عزت مى‌خواهد، كسى كه بدون قدرت هيبت مى‌طلبد و آن كس كه ثروت بدون مال اراده دارد، وآدمى كه بدون بذل و بخشش مى‌خواهد فرمانش را ببرند، تنها راهش خروج از پستى معصيت خدا و ورود به طاعت خداست، يقينا به همه مرادهاى خود مى‌رسد.

بى‌ترديد عمل به اين روايت و طلب اين واقعيت؛ يعنى ترك هر گناه و اجراى هر فرمان خدا، براى رسيدن به كمال كافى است، آرى، اميدوار، به تمام آن واقعيت‌هايى كه امير مؤمنان 7 مى‌فرمايد، تنها در طلب ترك گناه و اجراى فرمان حق ميسر است.

[1] -الأمالى، شيخ طوسى: 524، المجلس الثامن عشر، حديث 1161- 68.