مردم بيان مى‌فرمايد تا متذكر شوند.

[و لقد عفا الله عنهم إن الله غفور حليم‌][1].

و يقينا خدا از آنان در گذشت؛ زيرا خدا بسيار آمرزنده و بردبار است.

[فأولئك عسى الله أن يعفو عنهم و كان الله عفوا غفورا][2].

پس اينانند كه اميد است خدا از آنان درگذرد و خدا همواره گذشت كننده و بسيار آمرزنده است.

[فقل ربكم ذو رحمة واسعة][3].

بگو: پروردگارمان صاحب رحمتى گسترده است.

[قل للذين كفروا إن ينتهوا يغفر لهم ما قد سلف‌][4].

به كسانى كه كافرند بگو: اگر از كفر خود بازايستند [و به اسلام روى آورند] گناهان [ى چون جنگ با پيامبر و بازداشتن مردم از راه خدا، ومنع كردن مؤمنان از ورود به مسجدالحرام‌] از آنان بخشيده خواهد شد.

[إن الله لا يضيع أجر المحسنين‌][5].

خدا پاداش نيكوكاران را تباه نمى‌كند.

[قل يا عبادي الذين أسرفوا على أنفسهم لا تقنطوا من رحمة الله إن الله‌

[1] -آل عمران( 3): 155.

[2] -نساء( 4): 99.

[3] -انعام( 6): 147.

[4] -انفال( 8): 38.

[5] -توبه( 9): 120.