رعيتى كه از پيشواى هدايت كننده به سوى حق، فرمان ببرد، او را مشمول بخشش خود قرار مى‌دهم، گرچه در اعمالش به خود ظلم كرده و مرتكب بدى شده باشد.

اين نكته را نبايد فراموش كرد كه اطاعت از پيشواى برحق، اراده بر گناه را در آدمى به تدريج ضعيف كرده و گرايش به مسائل حق را در انسان تقويت مى‌كند. در اين صورت حسنات زياد، باعث آمرزش سيئات شده و ريشه گناهان را در وجود انسان خشك مى‌كند.

مدعيان دروغين‌

قال أبو عبدالله فى قول الله عزوجل: [

ويوم القيامة ترى الذين كذبوا على الله وجوههم مسودة أليس فى جهنم مثوى للمتكبرين‌]

قال: من زعم أنه إمام وليس بإمام‌[1].

امام صادق 7 در ترجمه آيه‌اى كه مى‌فرمايد: «روز جزا صورت آنان كه بر خدا دروغ بستند سياه مى‌بينى آيا جهنم جايگاه متكبرين نيست؟» فرمود: اين آيه نشان دهنده عذاب كسى است كه خود را پيشوا بداند در حالى كه صلاحيت پيشوايى را ندارد.

دشمنان اهل بيت پيامبر :‌

قال أبو عبدالله: مدمن الخمر كعابد الوثن، والناصب لآل محمد شر منه، قلت‌

[1] -غيبة النعمانى: 111، باب 5، ما روى فيمن ادعى الامامه، حديث 1؛ بحار الأنوار: 25/ 113، باب 3، حديث 13.