را به من بگو. جوان ماجراى برخورد خود را با آن زن گفت. راهب به او گفت: به خاطر ترسى كه از خدا به دل راه دادى تمام گناهانت بخشيده شد، سپس مواظب باش اينك بنگر كه در آينده نسبت به خداوند چگونه خواهى بود[1].

4- خوف از عذاب گناهان بهترين عامل توبه‌

انسان در مسئله گناه و نافرمانى‌ها، بايد توجه داشته باشد كه از چه وجودى نافرمانى و از دستور چه كسى تخلف و با كدام مولا به ستيز و جنگ است؟!

هميشه گناه و معصيت در برابر خداوندى است كه به انسان زندگى بخشيده و از هنگام خلقتش، او را غرق در انواع نعمت‌هاى مادى و معنوى نموده است. خدايى كه به انسان سلامتى عنايت كرده و او را از هر خطرى حفظ نموده و در تمام گرفتارى‌ها، به ويژه آنجا كه كليدهاى مادى از حل مشكل عاجز مانده است، به داد انسان رسيده است.

گناه در برابر پروردگارى كه كمال عشق و محبت را به انسان دارد و براى آن كه آدمى دچار دام شيطان نگردد، صد وبيست وچهار هزار پيامبر و صدو چهارده كتاب آسمانى و دوازده امام و اين همه حكيمان و مصلحان و عارفان و خير انديشان، براى انسان قرار داده است.

گناه در مقابل عزيزى كه فقط خير انسان را مى‌خواهد و هيچ شرى را، گرچه از ذره كم‌تر باشد، براى انسان نمى‌پسندد.

گناه در برابر مولاى مهربانى كه به محض عذرخواهى و توبه، از انسان درمى‌گذرد و از عقاب آدمى چشم مى‌پوشد.

[1] -الكافى: 3/ 115.