دچار شد، وقتى از علاجش به وسيله طب نا اميد شدند، به توسط برادران نيرومندش به محضر عابد آورده شد، شيطان كه در اين موقعيت‌ها، براى جدا كردن انسان از خدا تمام نيرويش را به كار مى‌برد، به وسوسه آن مرد پرداخت!! و بالاخره او را وادار به عمل قبيح آن هم با يك زن مريض كرد!!

خبر اين برنامه به شهر رسيد، او را به محاكمه كشيدند و طبق قانون آن روز محكوم به مرگ شد، به هنگامى كه بر بالاى دار قرار گرفت، شيطان در نظرش مجسم شد و به او گفت: اين خط سيرى بود كه من برايت فراهم آوردم، هم اكنون اگر مى‌خواهى نجات يابى بر من سجده كن! گفت: در حالى كه بر دارم چگونه سجده‌ات كنم؟ پاسخ داد: با حالت اشاره، چون به اشاره چشم و ابرو شروع به سجده كرد، طناب‌دار را كشيدند و با وجود سال‌ها عبادت اين گونه به سوء عاقبت و عذاب اليم دچار شد[1].

ثعلبة بن حاطب‌

[و منهم من عاهد الله لئن آتانا من فضله لنصدقن و لنكونن من الصالحين\* فلما آتاهم من فضله بخلوا به و تولوا و هم معرضون\* فأعقبهم نفاقا في قلوبهم إلى يوم يلقونه بما أخلفوا الله ما وعدوه و بما كانوا يكذبون‌][2].

از منافقان كسانى هستند كه با خدا پيمان بستند، چنان چه خدا از فضل و احسانش به ما عطا كند، يقينا صدقه خواهيم داد و از شايستگان خواهيم شد.\* هنگامى كه خدا از فضل و احسانش به آنان عطا كرد نسبت به [هزينه‌

[1] -مجمع البيان: 9/ 265؛ بحار الأنوار: 14/ 486؛ الميزان: 19/ 247؛ سفينة البحار: 1/ 71.

[2] -توبه( 9): 75- 77.