1249- 1246/ 1 و مى‌توان گفت مقصود ارشاد سالكان است به جدا نشدن از عالم معنى و روى نياوردن به عالم صورت و دنيا، كه تيرگى در دل پديد آرد. چنان كه خوردن گندمى آدم را از آن مقام كه داشت فرود آورد، چنان كه سايه‌اى آفتاب را تيره كند و عقده ذنب ماه را بپوشاند، و دلى نيز كه تجلى گاه نور خداست با اندك توجه به دنيا و پرداختن به جسم و جسمانى به پريشانى مى‌افتد. نگريستن به دنيا و دنياوى و پرداختن به جسم و جسمانى اگر مقدمه‌اى براى تربيت روح و رسيدن به نعيم آخرت باشد سود آور است و اگر تنها موجب پرورش جسم گردد حجاب معنى خواهد بود و چنان كه عادت اوست اين معنى باريك و دقيق را با مثالى روشن مى‌سازد كه اشتر خار، چون سبز بود مايه لذت اشتر است و چون خشك گرديد موجب آزردن و دريدن كام او مى‌گردد. بعض شارحان لقمه را به معنى لغوى آن گرفته‌اند نظير آن چه سعدى گويد:

در باره علت دگرگونى مولانا از گفته افلاكى و ديگران در آغاز دفتر دوم تفضيل بيشترى خواهد آمد، ان شاء اللَّه.