روايت اول

امام خامنه‌اي حفظه‌الله تعالي: ايشان يکي از خدمتگزارا ن به اسلام و انقلاب، چه در دوران انقلاب، چه پس از انقلاب شکوهمند بوده وداراي حق بزرگي مي‌باشد ... .

[بخشي ازپيام تسليت معظم له به مناسبت رحلت آن فقيد سعيد، درتاريخ 20 مهر1380].

ـ يادي کنيم از عالم اخلاقي، مهربان، متواضع، دوست داشتني و صميمي‌مان، مرحوم حاج آقا مجتبي حاج آخوند، که ايشان هم از رفقاي قديمي ما بود از مدرسه‌ي حجتيه در قم؛ مؤمن، با صفا، صالح، صادق ـ رحمت خدا براو ـ .

[ فرازي ازبيانات معظم له درسفرتاريخي خود به كرمانشاه ، جمع روحانيون شيعه وسني ، در تاريخ 20‌ مهرماه1390‌].

روايت دوم

آية‌الله سيد‌مرتضي نجومي:‌ در انجام عبادات خصوصاًنماز اول وقت، شديداً‌ مراعات مي‌کرد وانجام آنها را بر امور دنيايي مقدّم مي‌داشت، در انجام مستحبات و مداومت برآنها، جدّيت خاصي داشت، وي هفت سفر به مکه مکّرمه به قصد زيارت و اظهار بندگي در برابر خداوند متعال مشرّف شد.

در زندگي شخصي حتي الامکان سعي مي‌کرد کارهاي شخصي خود را انجام دهد وافراد خانواده را به زحمت نيندازد واگر کاري را به آنها محوّل مي‌کرد، هيچ وقت حالت آمرانه نداشت، هميشه به اين امر، که مرد در زندگي بايد يار وهمراه همسرش باشد،عمل مي‌کرد. و درمواقع لزوم در کارهاي خانه به همسرش کمک مي‌کرد، در بچه‌داري هيچ ابايي نداشت، يک روز در خيابان، فرزندشان را بغل گرفته بود که يکي از آشنايان به وي گفت: چرا شما بچه بغل کرده‌ايد؟ مگر روحاني بچه بغل مي‌کند؟