پس سزاوار است هنگام نماز وقتى حنك انداختى، قصد استحباب براى خود آن نمايى، مانند اكثر مستحبات، نه اين‌كه براى نماز مستحب باشد، مثل عبا انداختن بر دوش، و شرط بودن حنك در نماز براى ثواب بيشتر نماز، دلالت بر استحباب حنك براى نماز ندارد و اين مطلب روشن است.

* آداب لباس پوشيدن‌

سزاوار است كه لباس را كوتاه بگيرند (يعنى از قامت انسان بلندتر نباشد، بلكه كوتاه‌تر از آن باشد). در تفسير اين سخن خداى تعالى: وَ ثِيابَكَ فَطَهِّرْ[1] نقل شده است كه يعنى لباس خود را كوتاه كن. و سزاوار است كه آستين از سر انگشتان تجاوز نكند و بلندتر نباشد و انسان لباس بيرون را در خانه نپوشد و لباس شهرت نپوشد و در نماز لباس سفيد بر تن كند.

از امام صادق 7 روايت شده است كه سياهى كراهت دارد، مگر در سه چيز:

كفش و عمامه و عبا[2].

* دعاى پوشيدن لباس‌

از امام صادق 7 روايت شده است كه هنگام پوشيدن لباس گفته شود:

[1]- سوره مدّثّر/ 4.

[2]- فروع كافى: 3/ 403 ح 29.