منابع و مآخذ

1. آشنايى با چند نسخه خطى. به كوشش حسين مدرّسى طباطبائى، رضا استادى. قم: بى‌نا، 1355. ج.

2. احوال و آثار فارسى شيخ بهايى. سعيد نفيسى. طهران: اقبال، 1316.

3. اعيان الشيعه. محسن الامين. بيروت: دار التعاريف، 1403 ق. ج.

4. امل الامل. محمّد بن الحسن الحرّ العاملى. نجف: مكتبة اندلس، 1385 ق. 2 ج.

5. بررسى كتب خطى يا قديمه وزارت امور خارجه جمهورى اسلامى ايران. به كوشش عليرضا سالارى. تهران: وزارت امور خارجه، مؤسسه چاپ و انتشارات، 1377.

6. بهاء الدّين العاملى اديبا و فقيها و عالما. تحقيق دلال عبّاس. بيروت: دار الحوار، 1995 م.

7. الذريعة الى تصانيف الشيعة. آقا بزرگ الطهرانى. بيروت: دار الاضواء، 1403 ق. 25 ج.

8. روضات الجنّات فى احوال العلماء و السادات. محمّد باقر الموسوى الخوانسارى الاصفهانى. به كوشش اسد اللّه اسماعيليان. تهران: اسماعيليان، 1392 ق. 8 ج.

9. رياض العلماء و حياض الفضلاء. عبد اللّه افندى الاصبهانى. به كوشش محمود المرعشى، تحقيق احمد الحسينى. قم: الخيّام، 1401 ق. 6 ج.

10. ريحانة الادب فى تراجم المعروفين بالكنية او اللقب يا كنى و القاب. محمّد على مدرّس تبريزى. تبريز: كتابفروشى خيّام، 1374. 8 ج.

11. سلافة العصر فى محاسن الشعراء بكل مصر. على صدر الدين المدنى. بى‌جا: مكتبة المرتضويه، بى‌تا.

12. سيمايى از شيخ بهايى در آيينه آثار. محمّد قصرى. مشهد: آستان قدس رضوى، بنياد پژوهشهاى اسلامى، 1374. 213 ص.

13. فوائد الرضوية فى احوال علماء المذهب الجعفرية. شيخ عباس قمى. تهران: كتابخانه مركزى، 1327.