[49] صرف بهايى‌

(فارسى/ ادبيات) رساله‌اى است در مبحث صرف كه مؤلّف در آن، نخست كلمات عرب را به سه قسم اسم، فعل و حرف تقسيم، سپس اسم را به ثلاثى و رباعى و خماسى، و فعل را به ثلاثى و رباعى تقسيم كرده و آن‌گاه به اوزان پرداخته است. در انتساب اين اثر به شيخ بهايى جاى ترديد است، بعضى از منابع، آن را به شيخ بهايى و برخى به عصام الدين اسفراينى و بعضى به صالح بخارايى سمرقندى متخلّص به ندايى نسبت داده‌اند.

مشار فارسى 2221/ 2

آغاز/ حمد له، بدان اسعدك اللّه فى الدارين، كه كلمات عرب بر سه قسم است، اسم است و فعل است و حرف است.

انجام افتاده/ اضربا بزنيد شما دو زن صيغه تثنيه مؤنّث امر بى‌لام.

ن. خ‌

7331/ 1/ نستعليق، سده 12، مجموعه ش (14) 12756، مرعشى 426/ 32.

7332/ 2/ نستعليق خوش، غلام سرور بن معتصم باللّه، سده 13/ 12، كتابخانه ملك يار محمّد بهلوالى، ش؟، مشترك پاكستان 2612/ 13.

7333/ 3/ نستعليق، سده 13/ 12، گنج‌بخش، ش 21، مشترك پاكستان 2612/ 13.

7334/ 4/ نستعليق پخته، سده 13/ 12، گنج‌بخش، ش 8734، مشترك پاكستان 2612/ 13.

7335/ 5/ نستعليق پخته، قادر بخش بن غلام على بن ميان محمّد، 1201، كتابخانه عبد الكريم قلعه‌دارى، ش؟، مشترك پاكستان 2612/ 13.

7336/ 6/ نستعليق پخته، 1211، كتابخانه مير سيد زاهد حسين، ش 163، مشترك پاكستان 2612/ 13.

7337/ 7/ نستعليق، مير قاسم، 1216، كتابخانه مولوى عبد الجبار، ش؟، مشترك پاكستان 2612/ 13.

7338/ 8/ نستعليق، 1248، كتابخانه مقرب الدين، ش؟، مشترك پاكستان 2612/ 13.

7339/ 9/ نستعليق طلبگى، حسنعلى آخوندزاده، 1249، گنج‌بخش، ش 8580، مشترك پاكستان 2612/ 13.