[31] الذبيحية

(عربى/ فقه) اين رساله مرتّب بر سه فصل و در حرمت ذبايح مطلق كفّار و نجاست آن و حكم صنايع آنها از لباس و طلا و نقره مى‌باشد. شيخ بهايى، رساله ديگرى با عنوان ذبايح اهل الكتاب نيز دارد كه در قسمت ابتدايى كتاب حاضر، آن را معرّفى نموديم، با مطابقت آغاز و انجام رساله فوق، با آغاز و انجام رساله ذبايح اهل الكتاب و عدم هماهنگى اين دو رساله باهم، رساله حاضر شايد جزيى از ذبايح اهل الكتاب شيخ بهايى يا بخشى از يكى ديگر از آثار فقهى ايشان و يا رساله‌اى است از تأليفات شخص ديگرى كه آقا بزرگ آن را به شيخ بهايى نسبت داده است. و اللّه اعلم.

آغاز/ بسمله، بعد ان احمد اللّه على آلائه و هو مرتّب على ثلاثة فصول.

انجام‌/ و الحادى على من رقدته و يلفت الغافل عن غفلته.

ن. خ‌

7312/ 1 نسخ، بى‌تا، مكتبة الخوانسارى (النجف)، الذريعه 4/ 10.

[32] رجال‌

(عربى/ رجال و درايه) مؤلّف در اين كتاب، اسامى و مختصر احوال ناقلان حديثى را آورده كه يك امر فقهى را بيان كرده‌اند. كتاب فوق، برحسب ابواب فقه تدوين شده و سپس در هر باب، حديث مرويه با نام راوى و شرح‌حال او بيان شده است. همچنين محل و دعايى كه اين حديث از آن اخذ شده و نام راوى نيز ذكر شده است. لازم به ذكر است كه باتوجّه به عبارت مؤلّف در انتهاى كتاب كه به تاريخ تأليف در سال 1074 اشاره مى‌كند، بنابراين ترديدى نيست كه اين كتاب از تأليفات شيخ بهايى نيست، زيرا شيخ بهايى در 1031 فوت شده است.