3847/ 13/
تصحيح على اعرابى. تهران: علم، 1384. 236 ص (كلّيات اشعار و آثار فارسى شيخ
بهايى).
3848/ 14/ به
كوشش سيد جواد معصومى. قم: طوباى محبّت، 1384.
[63] ذبايح
اهل الكتاب
(عربى/ فقه)
مختصر استدلالى در حرمت ذبايح اهل كتاب مشتمل بر ديباچه و سه فصل است. به نظر شيخ،
دليل حرمت اين است كه آنان هنگام سر بريدن حيوان نام خداوند را بر زبان جارى
نمىكنند يا هدفشان آن خدايى است كه مسيح يا عزيز فرزند او هستند. شيخ با استناد
به آيات و روايات و اقوال فحول علماى اماميه و پاسخ به دلايل عامّه، حرمت ذبايح
آنان را ثابت كرده است. اين رساله به دستور شاه عبّاس صفوى تأليف شده است.
از اين رساله
با عناوين تحريم ذبايح اهل الكتاب، الذبيحية، رسالة فى حرمة ذبايح اهل الكتاب نيز
ياد مىشود.