حكم الغسل في الارض الباردة و مع الماء البارد و ....

وى بنابر نقل صحيح، روز يازدهم شعبان سال 1173 داردنيا را وداع گفت و در تخت فولاد اصفهان ميان قبر فاضل هندى و شيخ على اكبر اژه‌اى مدفون شد و اكنون علامتى از قبراو باقى نمانده است.

رساله رضاعيه از جمله رساله‌هاى فارسى و فقهى، استدلالى علامه خواجويى است كه از نسخه موجودبه خط نويسنده دركتابخانه آستان قدس رضوى تصحيح شده است.

[متن رساله‌]

بسم اللّه الرحمن الرحيم‌

بعد از سپاس بى قياس، و ستايش بى آلايش خدا و رسول عليه و آله السلام إلى يوم القيام.

راقم حروف فقير دست و پاشكسته، تاروپود از هم گسسته، عبدجانى محمد بن الحسين مشتهر به اسماعيل مازندرانى گويد: درشرع اسلام به حسب نسب خداى تعالى هفت زن را حرام كرد:

مادر، و دختر، و خواهر، و عمّه، و خاله، و دختر برادر، و دختر خواهر، چنان كه فرمود:

حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهاتُكُمْ وَ بَناتُكُمْ وَ أَخَواتُكُمْ وَ عَمَّاتُكُمْ وَ خالاتُكُمْ وَ بَناتُ الْأَخِ وَ بَناتُ الْأُخْتِ‌.[1]

و به حسب رضاع دو زن را: مادر رضاعى، و خواهر رضاعى، چنان كه فرمود:

وَ أُمَّهاتُكُمُ اللَّاتِي أَرْضَعْنَكُمْ وَ أَخَواتُكُمْ مِنَ الرَّضاعَةِ.[2]

و چهار زن ديگر را به سبب قرابت و خويشاوندى كه مصاهره عبارت از آن است حرام نمود: مادرزن، و دختر زن كه به مادرش دخول كرده باشد، و زن پسر صلبى، و

[1]. سوره نساء، آيه 23.

[2]. همان.