بسم الله الرحمن الرحيم‌

مسائلى جند (چند) برا كنده از شيخ امام سعيد قطب الدين كافى الاسلام ابوالحسين سعيد بن هبة الله الراوندى برسيذند (پرسيدند) و او جوابش كرده است:

مسئله: شخصى كى (كه) يك نماز ...[1] فايت شوذ از بنج (پنج) نماز و نذانذ (نداند) كى كذام است بعينه شريعت جنان (چنان) فرموذه است كى سه نماز بكنذ ثلاثى و رباعى و ثناى اكنون در رباعى نيت جه كنذ بفضل بيان كند.

الجواب: قضا جهار (چهار) ركعت نماز فرض مى‌كنم كى در ذمة منست تقربا الى الله تعالى و جايز باشذ كى از بس اين ...[2] ظهراً او عصراً او عشا الاخرة.

مسئله: نوافل روز اذينه (آدينه) شازده [شانزده‌] ركعت كى از نوافل روز است بيفتد از مكلف و بسنت اذينه خوذ دكر (دگر) عباداتى بود با جهار دكر درآن مضاعف شوذ در روز اذينه و در دكر روزها شازده ركعت زانجه نيت كنذ نيت نوافل ظهر و عصر يا نيت ظهر مطلق.

الجواب: اين بيست ركعت نوافل اذنيه است و روايتى كى آمذه است كى شانزده ركعت بجهار ركعت نوافل جمع شذند مناقض آن نيست اما شانزده ركعت در دكر روزها نوافل ظهر است و هشت ...[3] نوافل عصر.

مسئله: آن كس را كى قضا بركردن (گردن) بوذ، نماز اداش برطريقى كى اولى‌تر بوذ و براة ذمة حاصل شوذ كى توانذ كرد بفضل بكويد.

[1]. يك نماز از اوفايت شوذ.

[2]. از بس اين درآورد ظهراً ....

[3]. و هشت ركعت نوافل عصر.