قبل از اين مذكور شد

اوّل نوافل يوميّه است‌

كه در هر شبانه روزى گذاردن آن سنّت است.

و آن سى و چهار ركعت است هشت ركعت نافله ظهر است مقدّم بر ظهر و هشت ركعت نافله عصر است مقدّم بر عصر و چهار ركعت نافله مغرب است بعد از مغرب و دو ركعت نشسته كه به يك ركعت حسابست و آن را وتيره گويند نافله خفتن است بعد از خفتن و هشت ركعت نماز نافله شب است و دو ركعت نماز شفع و يك ركعت نماز وتر است و دو ركعت نماز نافله صبح است مقدّم بر صبح.

و اوّل وقت نافله ظهر از زوال آفتابست و آخر آن وقتيست كه سايه شاخص بمقدار دو قدم بر سايه وقت زوال افزايد در جائى كه وقت زوال شاخص را سايه باشد و در جائى كه در وقت زوال شخص را سايه نماند.

اوّل وقت نافله ظهر وقتيست كه سايه معدوم مى‌شود آخر آن وقتيست كه سايه بعد از عدم بدو قدم برسد و مراد از قدم هفت يك شاخص است.

و اوّل وقت نافله عصر فارغ شدن است از نماز ظهر كه در اوّل وقت گذارده شود و آخر آن وقتيست كه سايه شاخص بمقدار چهار قدم برسد.

و اوّل وقت نافله مغرب فارغ شدن است از نماز مغرب كه در اوّل وقت گذارده شود و آخر آن برطرف شدن سرخيست كه در جانب مغرب بهم مى‌رسد.

و اوّل وقت نافله نماز خفتن فارغ شدنست از نماز خفتن هر گاه كه در اوّل وقت گذارده شود و آخر آن تا نصف شب است و وقت نماز شب از نصف شب است تا طلوع فجر دوم و هر چند به فجر دويم نزديكتر باشد ثواب آن بيشتر است و اگر بعد از گذاردن چهار ركعت فجر دويّم طالع شود چهار ركعت باقى نافله را مخفّف بگذارد و اگر قبل از گذاردن چهار ركعت طالع شود نافله را قطع كند و به نماز صبح اشتغال نمايد[1] و جايز است كه نماز شب را در اوّل شب بگذارد هر گاه ترسد كه در نصف شب بيدار نشود و وقت نماز شفع و وتر بعد از فارغ شدن نماز شب است و افضل آنست كه شفع و وتر را ما بين فجر اوّل و فجر دوّم به جا آورد و وقت نافله صبح بعد از فارغ شدنست از شفع‌[2] و وتر و وقت آن مى‌كشد تا پيدا شدن سرخى مشرق.

و ادعيه و آداب نوافل يوميّه بسيار است و آن را در كتاب مفتاح الفلاح به تفصيل مذكور ساختيم و در اين كتاب آن چه اهمّ است مذكور مى‌سازيم.

بدان كه چون زوال آفتاب متحقّق شود يعنى وقت ظهر داخل شود بايد كه اين دعا بخواند كه حضرت امام محمّد باقر صلوات اللَّه عليه تعليم محمّد بن مسلم داده و فرموده كه محافظت كن بر آن چنانكه محافظت مى‌كنى بر چشمهاى خود و آن اينست:

سبحان اللَّه و لا إله إلّا اللَّه و الحمد للّه الّذي لم يتّخذ ولدا و لم يكن له شريك‌

[1] يا به نافله صبح مشغول شود مادامى كه وقت آن باقى باشد صدر دام ظله

[2] اگر شفع و وتر را بعد از فجر اوّل به جاى آورده باشد زيرا كه وقت نافله صبح بعد از فجر اوّل است صدر دام ظله