پنجم‌ گفتن سبحان ربّي الأعلى و بحمده يك نوبت تا سه نوبت سبحان اللَّه چنانچه در ركوع گذشت.

ششم‌ درنگ كردن بقدر ذكر.

هفتم‌ آن كه ذكر را چنان گويد كه خود بشنود هم چنان كه در ركوع گذشت.

هشتم‌ سر از سجده اوّل برداشتن.

نهم‌ بعد از سر برداشتن لمحه‌اى درنگ نمودن.

دهم‌ نوبت ديگر سجده كردن بطريق سجده اوّل‌

. و امّا آن‌

بيست و پنج امر كه در وقت سجود بفعل آوردن آن سنّت است‌

اوّل‌ اللَّه اكبر گفتن بعد از ركوع و قبل از خم شدن بجهة سجود.

دويّم‌ درنگ نمودن بقدر اللَّه اكبر گفتن.

سيّم‌ در وقت اللَّه اكبر گفتن دستها را بالا بردن تا نزديك گوشها.

چهارم‌ آن كه چون خواهد كه به سجده رود اوّل دو كف دست بر زمين رساند بعد از آن زانوها را و اگر زن باشد زانوها را اوّل به زمين برساند و بعد از آن دستها را.

پنجم‌ آن كه در وقت سجود انگشتان دستها را بهم چسباند و از يكديگر دور نكند.

ششم‌ آن كه سرهاى انگشتان به جانب قبله باشد.

هفتم‌ آن كه هيچ يك از دستها به پهلو چسبيده نباشد.

هشتم‌ آن كه از پيشانى مقدار يك درهم به سجده‌گاه برساند نه كمتر از آن و بعضى از مجتهدين را مذهب آنست كه رسانيدن مقدار يك درهم واجب است.

نهم‌ آن كه بر خاك سجده كند نه بر سنگ و چوب و امثال آن افضل آنست كه خاك يكى از چهارده معصوم عليهم السّلام باشد خصوصا خاك كربلا على ساكنها السّلام.

دهم‌ آن كه قبل از ذكر سجود اين دعا بخواند:

اللَّهمّ لك سجدت و بك آمنت و لك أسلمت و عليك توكّلت و أنت ربّي سجد وجهي للّذي خلقه و شقّ سمعه و بصره و الحمد للّه ربّ العالمين تبارك اللَّه أحسن الخالقين.

يازدهم‌ آن كه ذكر را مكرّر بگويد چنانكه در ركوع مذكور شد.

دوازدهم‌ آن كه ميانه هر يك از هفت عضو و زمين حايلى نباشد بلكه بايد كه همه اين هفت عضو برهنه به زمين برسد اگر مصلّى مرد باشد.

سيزدهم‌ بينى را هم اعضاى سجود گردانيدن.

چهاردهم‌ بينى را بر خاك گذاشتن.

پانزدهم‌ زانوها را از هم دور داشتن اگر مصلّى مرد باشد نه زن.

شانزدهم‌ آن كه چون سر از سجده بردارد اللَّه اكبر بگويد.

هفدهم‌ آن كه در وقت اللَّه اكبر دستها را بالا بدارد به طريقى كه قبل از اين گفته شد.

هجدهم‌ گفتن أستغفر اللَّه ربّي و أتوب إليه بعد از گفتن اللَّه أكبر.

نوزدهم‌ درنگ نمودن بمقدار اللَّه أكبر گفتن و استغفار كردن.

بيستم‌ آن كه در ما بين دو سجده تورّك كند يعنى بر ران چپ نشيند و پشت قدم راست را بر شكم قدم چپ گذارد و اگر زن باشد بر كفل خود نشيند و زانوها را بالا بدارد و كف پايها بر زمين نهد.

بيست و يكم‌ آن كه در وقت سجود ساق دستها را