در نتيجه بايد گفت طبق اين تعريف واحد نيز در عدد داخل است.

و بعضى ديگر گفته‌اند:

عدد عبارتست از نصف مجموع دو حاشيه‌اش (حاشيه پيش و حاشيه پس) بنابراين تعريف واحد از عدد خارج مى‌گردد.

شرح‌

[عدد و تعريف آن‌]

در تعريف عدد بين رياضيّين اختلافست و مرحوم مصنّف دو تعريف را كه ارباب اينعلم نموده‌اند ذكر مى‌كند:

اوّل: تعريفى است كه صاحب شمسيّه و صاحب مفتاح الحساب نموده‌اند و آن اينست:

عدد كمّيّتى است كه بر واحد و آنچه كه از واحد درست شود مانند «2 و 3 و 4» و هكذا اطلاق شود بنابراين تعريف واحد در افراد عدد داخل مى‌شود.

دوّم: تعريفى استكه بعضى ديگر نموده‌اند و آن اينست:

عدد كميّتى است كه نصف حاصل جمع دو طرف خود «قبل- بعد» باشد مانند عدد «2» كه قبل از آن «1» و بعد از آن «3» مى‌باشد و حاصل جمع ايندو «4» است و نصف آن عدد «2» است بنابراين تعريف اطلاق عدد بواحد نمى‌شود زيرا قبل از آن چيزى واقع نشده است.

قوله: و ما تألّف منه:: ضمير در «منه» به واحد راجع است.

قوله: فيدخل الواحد: كلمه «فاء» بمعناى تفريع است يعنى خروج واحد از عدد متفرّع بر تعريف مذكور است.

قوله: حاشيتيه: ضمير به عدد بمعناى كميّت راجع است.

قوله: فيخرج: ضمير مستتر در «يخرج» به واحد عود مى‌كند و كلمه «فاء» بر سر آن بمعناى تفريع است.

متن: و قد يتكلّف لادراجه بشمول الحاشية الكسر.

و الحقّ انّه ليس بعدد و إن تألّف منه الاعداد كما انّ الجوهر الفرد عند مثبتيه ليس بجسم و إن تألّف منه الاجسام.