اينستكه بعد از اينكه حواصل را روى خطّ عرضى طويل گذارديم كوچك را از بزرگ تفريق كرده حاصلش را بر مخرج مشترك تقسيم مى‌كنيم و اگر كوچكتر بود نسبت مى‌دهيم.

پس در تفريق كسر ربع «4/ 1» از كسر ثلث «3/ 1» حاصل كسر نصف سدس (12/ 1) مى‌شود.

قوله: و تنسب الباقى اليه: ضمير در «اليه» به مخرج مشترك راجع است.

متن: الفصل الثّالث في ضرب الكسور

انكان الكسر في احد الطّرفين فقط مع صحيح او بدونه فاضرب المجنّس او صورة الكسر في الصّحيح ثمّ اقسم الحاصل على المخرج او إنسبه منه.

ففى ضرب إثنين و ثلاثة اخماس في اربعة تضرب المجنّس فى الصّحيح حصل اثنان و خمسون قسّمناه على خمسة خرج عشرة و خمسان.

و في ضرب ثلاثة ارباع في سبعة قسّمنا احدا و عشرين على اربعة خرج خمسة و ربع و هو المطلوب.

ترجمه:

فصل سوّم در بيان عمل ضرب كسور

اگر كسر فقط در يك طرف عمل ضرب باشد اعمّ از آنكه با آن عدد صحيح همراه بوده تا بدون عدد صحيح بيايد قاعده آنستكه مجنّس يا صورت كسر را در عدد صحيحى كه طرف ديگر ضرب قرار گرفته بايد ضرب نمود سپس حاصلضرب را در صورتيكه از مخرج بزرگتر باشد بر آن تقسيم كرده و اگر كوچكتر است بآن نسبت مى‌دهيم، بنابراين در ضرب دو عدد صحيح و سه پنجم در چهار مى‌بايد مجنّس دو عدد صحيح و سه پنجم را در چهار ضرب كنيم حاصل پنجاه و دو مى‌شود، آنرا بر پنج تقسيم مى‌كنيم خارج قسمت ده عدد صحيح و دو پنجم مى‌شود.