و اين طريق نيز از مختصّات اين فقير است و ما در ذيل هردو را رسم مى‌كنيم.

4- اين طريق مختصّ بكسوريست كه بين مخرجشان تماثل باشد مانند جمع خمس با خمسين و آن اينستكه:

بعد از اخذ مخرج مشترك صورت دو كسر را با يكديگر جمع نموده صورت كسر قرار مى‌دهيم و مخرجش همان مخرج مشترك مى‌باشد.

تبصره‌

اگر كسوريكه مورد جمع هستند بيش از دو بودند طريق عمل در متماثلين نيز در اينجا جاريست.

ولى در متباينات قاعده اينستكه بعد از اخذ مخرج مشترك و قراردادن آن را در زير خطّ عرضى طويل مخرج كسر اوّل را در مخرج دوّم ضرب كرده سپس حاصل را در صورت سوّم ضرب مى‌كنيم آنگاه حاصل ضرب را فوق خطّ طويل قرار مى‌دهيم.

بعد مخرج كسر دوّم را در مخرج كسر سوّم ضرب مى‌كنيم و حاصل ضرب را در صورت كسر اوّل ضرب كرده و حاصل ضرب را پهلوى حاصل ضرب قبلى قرار مى‌دهيم.

پس از آن مخرج كسر سوّم را در مخرج كسر اوّل ضرب نموده سپس در صورت كسر دوّم ضرب مى‌كنيم و حاصل ضربش را پهلوى دو حاصل ديگر قرار مى‌دهيم آنگاه سه حاصل را باهم جمع مى‌كنيم و حاصل جمع را صورت كسر قرار داده و مخرج مشترك را مخرج كسر و بهمين قياس است اگر كسور زيادتر شوند و ما براى‌