است. و سابقات نسبت به كره آتش. و سابحات نسبت به آسمان دنيا كه در آن آدم 7 است. و ناشطات نسبت به فلك عطارد و در آن فرشته‌اى است كه نامش روح است. و قارعات (فارغات) نسبت به فلك زهره و در آن فرشته‌اى است كه نامش جميل است. و صافات نسبت به فلك خورشيد. و فارقات نسبت به فلك امر، و بر آنان فرشته‌اى گمارده شده كه نامش خاشع است. و ملقيات نسبت به فلك مشترى، و بر آنان فرشته‌اى گمارده شده كه نامش مقرب است.

و نازعات نسبت به فلك كيوان. و در گودى فلك ستارگان ثابت جاى‌گاه نگهبان آتش و عزرائيل 7 مى‌باشد.

395/ 4 دسته دوم؛ نسبت به مظاهر داده مى‌شوند، مانند ارواح انسانى كه نسبت به صور انسانى‌شان داده مى‌شود، براى اين‌كه آن‌ها از لوح محفوظ- به يكى از وجوه سه‌گانه- تعين پذيرفته‌اند: يا از حيث عين خودشان هستند و يا از حيث تعيّنات‌شان كه همان اصول مى‌باشند و يا از حيث آن‌چه كه از اين اصول و يا از فروع اين اصول و يا از فروع فروع اين اصول- تا بى‌نهايت- متفرع و منشعب مى‌شوند، و اين تعينات بر تعين مزاج عنصرى پيشى دارد، براى اين‌كه پس از تعيّن مزاج؛ نسبت ظهور اين روح به صورت تدبير تعيّن مى‌يابد؛ كه اين نسبت يافتن به نام نفس مطمئنه دميده شده (و يا فتح شده) ناميده مى‌شود، يعنى به سبب آن‌چه كه از آن اين روح منسوب به مظهريت مرتبه الهى تعيّن مى‌يابد، اين را نيك بفهم. و همين طور روحانيت هر شخصى- هركه هست- از جماد و نبات و حيوان تعيّن مى‌پذيرد، و از آن‌[1] صورت‌هاى جنّى مقيد به مظاهر آتشى تعين مى‌پذيرد.

396/ 4 و اما قسم سوم؛ آنان كسانى‌اند كه مقيد به بودن مظاهر و نبودن آن نيستند؛ و اينان (از فرشتگان) هرجا و هر وقت كه بخواهند آشكار مى‌شوند، اينان همان رسولان و سفيران بين حق تعالى و خلق‌اند كه خداوند در بيانش معين و مشخص‌شان كرده و فرموده: رُسُلًا أُولِي أَجْنِحَةٍ مَثْنى‌ وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ‌، يعنى: فرشتگان دو بال و سه بال و چهار بال را فرستادگان و رسولان قرار دارد (1- فاطر) زيرا هر يك از اينان داراى دو قوّه‌اند كه به آن دو در فضاى امر و

[1] - يعنى از روح منسوب به مظهريت مرتبه الهى. م