نيكمردان براى مقربين گناه محسوب مى‌شود». بنابراين، عارف كامل كسى است كه قلب خود را همچون هيولى كه هر صورتى را مى‌پذيرد آماده پذيرش هر صورتى سازد كه محبوب، آن صورت را به آن قلب بدهد و هيچ صورت و فعليّتى را از پيش خود مطالبه نكند، و از هر دو عالم بگذرد و به هر دو نشأه پشت پا زند، چنانكه عارف شيراز گويد:

و در جاى ديگر گويد:

و اين است حقيقت آن اخلاصى كه در روايت به آن اشاره شده كه «هر كس چهل روز براى خدا اخلاص از خود نشان دهد چشمه‌هاى حكمت از دل او بر زبانش جريان مى‌يابد». و در كافى از امام رضا 7 نقل شده است كه امير المؤمنين 7 مى‌فرمود: «خوشا به حال كسى كه عبادت و دعا را براى خدا خالص كند، و دلش را به آنچه چشمش مى‌بيند مشغول نسازد، و ياد خدا را به آنچه گوشش مى‌شنود فراموش نكند، و به آنچه به ديگرى داده شده سينه‌اش اندوهگين نگردد».

پس مرگ بر بنده‌اى كه ادعاى بندگى كند آنگاه آقا و مولاى خود را به اسماء و صفاتى بخواند كه آسمان‌هاى ارواح و زمين‌هاى اشباح با آن اسماء و صفات استوار است، ولى خواسته‌اش شهوتهاى نفسانى و رذايل حيوانى باشد و تاريكيهايى را بخواهد كه روى هم انباشته شده‌