اللّهُمَّ انّى اسْئَلُكَ مِنْ بَهائِكَ بِابْهاهُ، وَ كُلُّ بَهائِكَ بَهِىُّ، اللَّهُمَّ انّى اسْئَلُكَ بِبَهائِكَ كُلِّهِ.

[ 1] «بار الها از تو سؤال مى‌كنم به زيباترين زيبايى‌ات، و همه زيبايى تو زيبا است، خداوندا از تو سؤال مى‌كنم به همه زيبايى‌ات.»

جامعيت انسان همه عوالم را

( «اللّهمّ») دعا كننده كه مى‌گويد: «اللهم»، اصل اين كلمه «يا اللّه» است (و مثل اين است كه يا اللّه گفته است).

بدان كه انسان، تنها وجودى است كه جامع همه مراتب عينى و مثالى و حسى است و تمام عوالم غيب و شهادت و هر چه در آنهاست در وجود انسان پيچيده و نهان است، چنانكه خداى تعالى مى‌فرمايد: «خداوند همه نامها را به آدم آموخت».

و مولاى ما و مولاى همه توحيديان (صلوات اللّه عليه) بنابر نقل بعضى شعرى بدين مضمون فرموده است: