«پس هر آنچه از نيكى به تو رسد از جانب خداست، و هر آنچه از بدى به تو رسد از ناحيه خودت مى‌باشد.» گر چه به گونه‌اى همه‌اش از جانب اللّه است.

و كتابهاى دانشمندان اين فن و مخصوصا كتابهاى فيلسوف شيرازى صدر الحكماء المتألهين به طور تصريح و اشاره و از طريق اقامه برهان پر است از اين مسأله، و بسيارى از مسائل الهى و اصول اعتقادى و اسرار قضا و قدر مبتنى بر اين مساله است كه اكنون مجال ذكر آنها نيست و بر كشف سرّشان رخصتى نه.

گفت:

و ما سخن خود را با ذكر كلامى از اين استاد الهى به پايان مى‌رسانيم:

كلام صدر المتألهين در بازگشت شرور به حيثيت امكان‌

او در كتاب كبيرش (اسفار) مى‌گويد: «حاصل آنكه: نقيصه‌ها و ذميمه‌ها در وجودهاى ممكن به خصوصيت‌هايى كه در محل‌ها و قابل‌هاست بر مى‌گردد نه به اصل وجود از آن حيث كه وجود است. و با اين مطلب، شبهه دوگانه پرستان (كه به دو خالق معتقدند: خالق خير و خالق شر) دفع مى‌شود و توهم تناقضى كه در دو آيه كريمه هست بر طرف مى‌شود، و آن دو آيه از قرآن عزيز عبارتند از: «آنچه از نيكى به تو برسد از خداست، و آنچه از بدى به تو برسد از ناحيه خودت مى‌باشد.» و آيه ديگر كه مى‌فرمايد: «بگو همه از جانب خداست.» و