ذاتى و صفتى كه دارند به قيوم مطلق و فيض بخش به حق متوجه مى‌شوند و با زبان استعدادشان وجود و كمالات وجود را از حضرتش خواستارند. و اگر اين استدعا را نداشتند فيض به آنان افاضه نمى‌شد، گرچه به گفته شيخ اعرابى كه مى‌گويد: «قابل، خود نتيجه فيض اقدس است» همين استدعا نيز از غيب جمع است.

و نخستين استدعا و سؤالى كه در دار وجود شد از اسماء و صفات الهى بود كه با زبانى كه مناسب مقامشان است از حضرت غيب مطلق استدعا كردند كه در حضرت واحديت ظهور يابند و استدعايشان مورد اجابت قرار گرفت و فيض اقدس ارفع، و ظل ابسط اعلى در حضرت جمع به آنان افاضه شد و اسماء و صفات ظهور يافت. و اولين اسمى كه ظهور يافت اسم جامع رب انسان جامع بود كه بر همه اسماء و صفات الهيه حاكم است و به ظهور آنان ظاهر است، سپس به توسط آن اسم جامع، ديگر اسم‌ها با ترتيبى كه در احاطه و شمول داشتند ظهور يافتند.

پس از اين سؤال نخستين كه به اجابت رسيد اعيان ثابته و صور اسماء الهيه سؤال كردند، و اولينشان صورت اسم جامع و عين ثابت انسانى بود، سپس بقيه اعيان به توسط او شد، زيرا همگى از فروع و توابع آن صورت جامع و عين ثابت انسانى بودند چه در اصل وجود و چه در كمالات وجود، چه در سلسله نزول و چه در سلسله صعود. و عين ثابت انسانى همان شجره مباركه‌اى است كه ريشه‌اش ثابت است و شاخ و برگش در آسمان و زمين گسترده است. سپس استدعاى اعيان ثابته ممكنه بود كه عبارتند از اسماء الهيه در حضرت علميه، اينان استدعا كردند تا در عين و شهادت ظهور يابند، و اين‌