است [و جزع مى‌كند معروف گفت چه خواهى گفتم‌] دعا كن مگر خداوند تعالى او را باز ما دهد[1] [معروف گفت‌[2]] اللّهمّ انّ السّماء سماؤك و الارض ارضك و ما بينهما لك ايت بمحمّد، خليل گويد بدر شام آمدم، و او را[3] ديدم [آنجا[4]] ايستاده گفتم يا محمّد گفت اى پدر همين ساعت در شهر انبار[5] بودم. بدانك حكايت اندرين باب بسيار است و زيادت ازين كه ياد كرديم اگر بدان مشغول باشيم از حدّ اختصار بيرون شود و اندرين مقدار كه ياد كرده آمد نفع و كفايت است‌[6] [ان شاء اللّه تعالى‌[7]].

[1] - مب: تا باز آيد.

[2] - مب: ندارد.

[3] - مب: خليل گفت بدر سراى آمدم محمد را.

[4] - مب: ندارد.

[5] - مب: يا پدر بدين ساعت بانبار.

[6] - مب: درين باب و درين معنى در شمار نيايد و زيادت برين كى ياد كرديم ما را از مقصود بيرون آرد از كار و بدين قدر كى ياد كرديم درين باب تمام بود.

[7] - مب: ندارد.