استاد امام رحمه اللّه گويد غيرت [كراهيت[2]]
مشاركتست با غير و چون خدايرا عزّ و علا بغيرت وصف[3]
كنى معنى آن بود كه مشاركت غير با او رضا ندهد[4]
در آنچه حقّ اوست از طاعت بنده.
از سرى حكايت كنند كه پيش [وى] اين آية برخواندند و اذا قرأت القرآن
جعلنا بينك و بين الّذين لا يؤمنون بالآخرة حجابا مستورا.
سرى اصحاب را گفت دانيد كه اين حجاب چيست[5]
اين حجاب غيرت است و هيچكس نيست غيورتر از خداى تعالى و معنى آنك گفت حجاب غيرتست
آنست كه كافرانرا اهل نكرد معرفت صدق دين را[6].
استاد ابو على گفت[7] آنك
كاهلى كند اندر عبادت[8] ايشان
آنانند كه[9] لنگر
خذلان بر پاى ايشان باز بسته است، دورى ايشانرا[10]
اختيار كرد و از محلّ قرب بازپس آورد [و از اين بازپس آمدند[11]]