زيرا از امام صادق 7 شنيدم كه فرمود: «از بعضى از اين [دنيا] براى آن [دنيا] كمك گيريد و سربار مردم نباشيد». و بر شماست با هر كه معاشرت داريد به او نيكى و احسان نماييد.

هلا، بر شماست كه از تجاوزگرى خوددارى نماييد كه من از امام صادق 7 شنيدم كه فرمود: «كيفر تجاوز از كيفر همه بديها زودتر تحقّق يابد». آنچه خداوند از نماز و روزه و ساير مقرّرات الهى بر شما واجب ساخته انجام دهيد و زكات واجب را به اهل آن بپردازيد كه امام صادق 7 فرمود: «اى مفضّل! به يارانت بگو: زكات را به دست اهلش برسانند و من ضامن آن چيزى هستم كه از دست آنها رفته است».

بر شما باد به ولايت آل محمّد 6 در ميان خود صلح و سازش برقرار سازيد و از يك ديگر غيبت نكنيد، به ديدار يك ديگر رويد و به همديگر محبّت ورزيد و به هم احسان نماييد و با يك ديگر ملاقات كنيد و به گفتگو پردازيد و مطالب را از يك ديگر پنهان ننماييد. مبادا از هم قطع رابطه و از يك ديگر قهر كنيد كه از امام صادق 7 شنيدم كه فرمود: «به خدا سوگند! دو تن از شيعيان ما با حالت قهر از يك ديگر جدا نشوند، مگر اينكه از يكى از آنان بيزارى جويم و لعنتش نمايم و چه بسا با هر دوى آنها چنين كنم» معتّب عرض كرد: فدايت گردم، ستمكار مستحقّ چنين امرى است ولى ستمديده چرا؟

امام صادق 7 فرمود: زيرا او برادرش را به آشتى با خود دعوت نكرده است؛ شنيدم پدرم فرمود: هر گاه دو تن از شيعيان ما با هم ستيزه نمايند و يكى از آن دو بر ديگرى چيره آيد، بايد آن ستمديده به نزد آن ديگرى برود و به او بگويد: اى برادر من، من ستمكارم، تا آن قهر و جدايى ميان او و رفيقش برطرف گردد؛ همانا خداوند تبارك و تعالى داورى عادل است و حقّ ستمديده را از ستمگر مى‌ستاند.

فقيران شيعه آل محمّد عليهم السّلام را مورد تحقير و جفا قرار ندهيد و به آنها بدهيد و از احسان خود برخوردارشان نماييد. آل محمّد را وسيله نان خوردن خود نسازيد