10- خوشا به شما؛ آنگاه كه رشك برده شويد و مورد بدخواهى قرار گيريد و در باره شما هر سخن زشت دروغينى گفته آيد، در اين حال، خوشحال و دلشاد گرديد كه بى‌گمان پاداش شما، در آسمان فزونى يافته است.

11- و حضرت عيسى 7 فرمود: اى بندگان بد! مردمان را با گمانى [به بدى آنان‌] نكوهش مى‌كنيد و خويشتن را با يقين [به بدى خويش‌] نكوهش نمى‌كنيد.

12- [اى بندگان دنيا! دوست مى‌داريد كه در باره شما چيزى را كه نداريد، به نيكى بازگويند و انگشت نما و پرآوازه گرديد].

13- اى بندگان دنيا! سرهايتان را مى‌تراشيد و موى خويش را كوتاه مى‌كنيد و سر فرو هشته مى‌داريد و كينه از دل‌هايتان بر نمى‌كنيد.

14- اى بندگان دنيا! همانندى شما چون گورهايى آراسته‌اند كه زيبايى آنها نگرنده را به شگفتى اندازد و درون آنها، استخوان‌هاى مردگانى باشد كه لبريز از گناهان هستند.

15- اى بندگان دنيا! به راستى كه همانندى شما چون چراغى است كه به مردم نور افشاند و خويشتن را بسوزاند.

16- اى بنى اسرائيل! در مجلس‌هاى دانشمندان به انبوهى گرد هم آييد و ازدحام كنيد، اگر چه چهار دست و پا راه رويد و بخزيد؛ چرا كه خداوند دل‌هاى مرده را با روشنى حكمت زنده سازد، همان گونه كه زمين باير و مرده را با باران سيل‌آسا زنده كند.

17- اى بنى اسرائيل! اندك گويى حكمتى بزرگ است، پس بر شما باد به خموشى؛ زيرا آن، شيوه‌اى نيكو باشد و موجب سبكبارى و كاهش گناهان است، پس در دانش را پابرجا و پايدار داريد كه همانا خموشى در شكيبايى است. به راستى، خداوند، خندان بى‌سبب و رهرو به راهى جز ادب را دشمن دارد و فرمانروايى را كه همانند شبانى از رعيّتش غفلت نمى‌ورزد را دوست دارد. در نهان‌هاى خويش از خدا شرم داريد، همان گونه كه در آشكارهاى خويش از مردم شرم مى‌داريد. آگاه باشيد كه سخن حكيمانه، گمشده مؤمن است، پس بر شما باد كه پيش از آنكه حكمت از ميانه رود به دستش آوريد،