آيا مرا مى‌فريبيد يا بر من جسارت مى‌كنيد و گردن مى‌افرازيد؟! خويشتن را براى مردمان دنيا، با عطر خوشبو مى‌كنيد، ولى درونتان همانند مردار گنديده است و گويى كه شما مردمانى مرده‌ايد! 29- اى عيسى! به آنان (ستم پيشگان بنى اسرائيل) بگو كه از درآمد حرام دست بكشيد و گوش‌هايتان را از دشنام بر بنديد و با دل‌هايتان به من روى آوريد كه به راستى من صورت‌هاى ظاهرى شما را نمى‌خواهم.

30- اى عيسى! به نيكى شادمان باش كه همانا مرا خشنود سازد، و بر گناه اشك ريز كه بى‌گمان گناهكارى زشت است، و آنچه را كه دوست ندارى با تو انجام شود با ديگران نكن و چون كسى بر گونه راست تو سيلى نواخت، گونه چپ خويش را پيش رويش آور، و با تمام توان با مهرورزى به من تقرّب جوى و از نادانان كناره گير و روى برتاب.

31- اى عيسى! نيكوكاران را رهنمون شو و همراه آنان در نيكوكارى شركت كن و گواه آنان باش؛ و به ستم پيشگان بنى اسرائيل بگو: اى ياران بدى و زشتى، اگر بدكارى را پايان ندهيد شما را به بوزينه‌ها و خوك‌ها تبديل كنم.

32- اى عيسى! به ستمگران بنى اسرائيل بگو: حكمت از ترس من، گريان است و شما خنده كنان دشنام سر مى‌دهيد.

آيا سند امان از عذابم، به شما رسيده است. يا اينكه امان و آسودگى از مجازاتم را داريد؟ يا در برابر مجازاتم مقاومت مى‌كنيد؟! به ذات خويش سوگند كه همانا شما را بسان عبرتى براى آيندگان وارهانم.

33- پس آنگاه، اى زاده مريم دوشيزه پاكدامن! تو را به سرور پيامبران و دوست من «احمد» سفارش مى‌كنم كه دارنده شترى سرخ مو و داراى رخسارى فروزان، برآمده از نور، دلى پاك، ستيزى استوار و حيايى ارجمند است و به راستى كه او رحمت جهانيان و سرور نسل آدم 7 است، در آن روز كه مرا ديدار كند گرامى‌ترين پيشگامان و نزديك‌ترين مسلمانان به من است، او عرب نژادى درس ناخوانده، ايمان دار به دين من، شكيباى در راه ذات من و نبردگرى است كه در پشتيبانى از دين من با مشركان نبرد مى‌كند، و تو را سفارش مى‌كنم كه بنى اسرائيل را از وجود او آگاه نمايى و آنان را فرمان دهى كه او را راستين شمارند و به او ايمان آورند و دنباله رو او باشند و ياريش رسانند.

عيسى 7 گفت: پروردگارا! او كه باشد كه بايد اين گونه خشنودى‌اش را به دست آورم؟