به درستى كه تو در پيشگاه من، منزلتى رضايت‌مند و خوشايند دارى، پس مرا با پاكدلى و راست زبانى فراخوان و آن گونه كه فرمان داده‌ام باش، مرا فرمان ببر و به وسيله آنچه آغازش از آن تو نيست بر بندگانم ستم مران و به من تقرّب جوى كه به راستى من نزديك تو هستم و همانا من تو را به كارى سنگين كه بردنش آزارت دهد فرا نخوانم، فقط خواهان آنم كه مرا بخوانى تا پاسخت گويم و از من بخواهى تا به تو ارزانى كنم، و به آنچه كه تفسيرش را از من ستانده‌اى و كمال تنزيلش از آن من است تقرب‌جويى.

25- اى موسى! به زمين بنگر كه به زودى گور تو خواهد بود و چشم‌هايت را به آسمان برآور كه همانا در فراى تو ملكى بزرگ است و تا آنگاه كه در دنيا هستى بر خويشتن شيون كن و از تباهى و مهلكه‌ها بيمناك باش و تو را آراستگى دنيا و زرق و برق آن نفريبد و به ستم خرسند نباش و خود نيز ستمكار نباش؛ چرا كه من در كمين ستمكارم تا آنگاه كه داد ستمديده را از او باز پس گيرم.

26- اى موسى! به راستى، [پاداش‌] نيكى ده برابر شود و از يك گناه هلاكت به بار آيد، و براى من شريك قرار مده و تو را روا نباشد كه به من شرك‌ورزى، تقرّب جوى و پابرجا باش، همانند كسى كه به آنچه نزد من است دل داده و از آنچه پيش آورده پشيمان است، مرا بخوان، به درستى كه سياهى شب، روز را محو كند، همان گونه كه گناه، نيكى را ببرد، و همان گونه كه تاريكى شب، بر روشنايى روز چيره آيد، گناه نيز بر نيكى چيره آيد و آن را سياه كند.

نجواهاى خدا، كه ستايش او بزرگ باد، با عيسى بن مريم صلوات اللَّه عليه‌

1- اى عيسى! من پروردگار تو و پروردگار نياكان تو هستم، نامم يگانه است و من يكتا و تنها آفريننده هر چيزى هستم و همه چيز ساخته من است و همگى به سوى من بازگردند.

2- اى عيسى! تو به فرمان من، دمنده روح هستى و تو با اجازه من از گل مى‌آفرينى و تو با سخن من، مردگان را زنده مى‌كنى؛ پس به سوى من مشتاق و از من هراسان باش و هرگز [در گريز] از من پناهگاهى جز در درگاه من نيابى.