نجواهاى خداى عزيز و جليل با موسى بن عمران 7‌

1- اى موسى! آرزويت را در دنيا دراز مدار كه سنگ دل شوى و سنگ دل از من دور باشد، و دلت را با بيم [از من‌] بميران. جامه‌ات كهنه و دلت تازه و سرزنده باشد.

در ميان زمينيان ناشناس و گمنام و در ميان آسمانيان شناخته و نام آشنا باش. همچون گريزنده از دشمن خويش، به درگاه من، از گناهان بسيار فرياد برآور و بر اين كار از من يارى بخواه؛ چرا كه من نيكوترين يارى رساننده هستم.

2- اى موسى! بى‌گمان، من فرادست بندگان و آنان فرودست من هستند و همگى در پيشگاهم زبون و درمانده‌اند. به زيان خود، خويشتن را متهم بدار و از دين فرزندت آسوده خاطر نباش، جز آنكه فرزندت همچون تو، درستكاران را دوست بدارد.

3- اى موسى! خويشتن را بشوى و غسل ده و به بندگان درستكارم نزديك شو.

4- اى موسى! پيشنماز آنان باش و در مشاجره‌هايشان، در ميان آنان به وسيله آنچه بر تو فرو فرستادم به درست قضاوت كن، بى‌گمان من فرمانى آشكار و برهانى فروزان و نورى كه به آنچه در هنگامه آغازين و بر آنچه كه در پايان خواهد بود گوياست را فرو فرستادم.

5- اى موسى! تو را همچون مهرورزى دلسوز به فرزند آن دوشيزه پاكدامن، عيسى بن مريم، كه داراى درازگوش و كلاهى بلند و روغن [مقدس‌] و زيتون و محراب است، سفارش مى‌كنم و پس از او، به آن كس كه داراى شترى سرخ موى و نيكو و پاك و پاكيزه است سفارش مى‌كنم، و نشانه او در كتاب تو اين است كه او تمام كتاب‌هاى آسمانى را باور داشته و به آنها تسلّط دارد و اينكه او ركوع‌گزار و سجده‌گزار و مشتاق [به آخرت‌] و ترسان [از دنيا] است؛ برادرانش مستمندان، و يارانش گروهى ديگرند؛ و در عصر او، سختى و زمين لرزه‌ها و كشتار پيش خواهد آمد؛ نامش «احمد» و «محمّد امين» است كه از بازماندگان پيامبران آغازين باشد. تمام كتاب‌هاى آسمانى را باور دارد و همگى پيامبران فرستاده شده را راستين شمارد؛ امّت او رحمت‌شدگانى بركت يافته‌اند؛ آنان را ساعت‌هاى معيّنى باشد كه در آن براى نمازها، اذان گويند؛ پس او را راستين شمار؛ چرا كه او برادر توست.