14- چه بد بنده‌اى است آن بنده كه دو روى و دو زبان است، در حضور برادرش او را مى‌ستايد و در غيابش [با غيبت كردن‌] گوشت او را مى‌خورد. اگر به او عطايى شود حسد برد و اگر گرفتار گردد او را وانهد.

15- خشم كليد هر بدى است.

16- در سال دويست و شصت امام حسن عسكرى 7 به شيعيانش فرمود: ما به شما امر كرديم كه انگشترى را به دست راست خود كنيد و اين به خاطر آن بود كه ما در ميان شما حضور داشتيم و اينك به شما امر مى‌كنيم كه انگشترى را [مانند اهل سنّت‌] به دست چپ خود كنيد؛ زيرا از ديدگان شما پنهان خواهيم شد. [و غيبت صغرى و سپس كبرى شروع خواهد گشت‌] تا زمانى كه خداوند امر ما و شما را عيان فرمايد و قطعا اين بهترين دليل بر دوستى ما- اهل بيت- از جانب شما خواهد بود. پس همه حاضران در مجلس انگشترهاى خود را از دست راست درآوردند و به چپ كردند.

امام حسن عسكرى 7 به آنان فرمود: اين مطلب را به شيعيان ما بازگو نماييد.

17- شخص كينه‌اى، كم آسايش‌ترين مردم است.

18- پارساترين مردم كسى است كه در هنگام شبهه درنگ نمايد، عابدترين مردم كسى است كه واجبات را به جاى آورد، زاهدترين مردم كسى است كه از حرام دست بردارد و سخت‌كوش‌ترين مردم كسى است كه گناهان را وانهد.

19- به راستى، شما را عمرى كاهنده و روزهاى معدودى است و مرگ ناگهان سر رسد. هر كه خير بكارد نيكى برداشت نمايد و هر كه بدى بكارد پشيمانى درو نمايد.

هر كشاورز هر چه بكارد همان نصيبش شود، كند كار به نصيبش دست نيابد و آزمند آنچه را مقدّرش نشده به دست نياورد. هر كه خيرى نصيبش شود خداوند نصيبش ساخته است و هر كه از شرّى محفوظ ماند خداوند او را حفظ كرده است.

20- مؤمن براى مؤمن بركت است و بر كافر حجّت.

21- دل بى‌خرد در دهان است و دهان خردمند در دلش.

22- روزى تضمين شده از كار واجبت بازندارد.

23- هر كه بيش از حدّ شرعى در وضو گرفتن آب بريزد چون وضو شكن باشد.