اگر خداوند دوست نمى‌داشت نعمت خود را از جانب خويش بر شما تمام نمايد، از من خطّى نمى‌ديديد و هيچ سخنى نمى‌شنيديد و شما پس از ارتحال امام پيشين 7 و پس از آنكه ابراهيم بن عبدة را [به عنوان نماينده خود] بر شما گماردم و نامه‌اى كه محمّد بن موسى نيشابورى از جانب من برايتان آورد، هنوز از سرانجام معاد خود غافليد. در هر حال و موقعيّتى از خداوند بايد درخواست يارى شود. مبادا در باره خدا كوتاهى نماييد كه از زيانكاران به شمار آييد. دور باد و نابود باد كسى كه از طاعت خدا روگردان است و اندرزهاى اولياء اللَّه را نمى‌پذيرد. به طور يقين، خداوند شما را به طاعت از خود و پيامبر خود و اولى الامر فرمان داده است، خداوند بر ناتوانى و غفلت شما رحم نمايد و شما را بر اعتقادتان شكيبا سازد. پس چه چيز انسان را به پروردگارش مغرور ساخته است؟! اگر سنگهاى سخت و نفوذناپذير پاره‌اى از مطالب اين نامه را بفهمند در اثر نگرانى و ترس از بيم خدا از هم فرو پاشند و به فرمانبردارى از خدا بازگشت نمايند. هر كار كه خواهيد انجام دهيد «و به زودى خدا و رسولش [و مؤمنان‌] عمل شما را خواهند ديد. آنگاه به سوى داناى نهان و آشكار، بازگردانيده مى‌شويد و از آنچه انجام مى‌داديد به شما خبر مى‌دهد». [سوره توبه (9)، آيه 94] و الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‌ و صلّى اللَّه على محمّد و آله أجمعين.

سخنان كوتاه امام حسن عسكرى 7 كه در همين زمينه‌ها [اخلاق و حكمت و غيره‌] نقل شده است‌

1- جدال مكن كه احترامت از بين مى‌رود و شوخى مكن كه بر تو گستاخ مى‌شوند.

2- هر كه به پايين‌نشينى در مجلس رضايت دهد، خدا و فرشتگان پيوسته بر او رحمت فرستند تا برخيزد.

3- به كسى كه از او [در باره امامت‌] دليل درخواست كرده بود نوشت: هر كه نشانه‌اى يا دليلى درخواست نمايد و به درخواست خود دست يابد و سپس از كسى كه نشانه‌اى درخواست كرده بود [يعنى از امام‌] برگردد، دو برابر عذاب شود. و هر كه ثابت قدم بماند از جانب خدا تأييد گردد. مردم چنين عادت كرده‌اند كه نامه‌هايى جعل نمايند و منتشر سازند. از خدا راه حقّ را خواهانيم كه بر سر دوراهيم: