سخنانى كوتاه از امام جواد 7 در همين زمينه‌ها (اخلاق و حكمت و غيره)

1- مردى به آن حضرت گفت: مرا اندرز و سفارش فرما.

فرمود: آيا تو اندرز مى‌پذيرى؟ گفت: آرى! آنگاه امام جواد 7 فرمود: صبر را بالش خود ساز و با فقر دست به گردن شو و شهوت‌ها را دور ساز و با هواى نفس مخالفت ورز و بدان كه همواره در ديدرس خدايى، پس ببين چگونه بايد باشى.

2- خداوند به يكى از پيامبران وحى كرد: امّا بى‌رغبتى تو به دنيا راحتى تو را به زودى فراهم آورد و امّا روى كردنت به من تو را شكست ناپذير سازد، ولى آيا با دشمن من دشمنى كرده و با دوستم دوستى نموده‌اى؟ 3- روايت شده است كه يك بار پارچه‌هاى گران قيمت امام جواد 7 را هنگام آوردن به خدمتش در راه ربودند. مأمور حمل بار طى نامه‌اى جريان را براى حضرت نوشت امام جواد 7 به خطّ مبارك خويش چنين مرقوم فرمودند:

جان و مال ما از مواهب گواراى خداوند و رعايت و سپرده اوست تا آنجا كه امكان بهره‌مندى از آن را داريم مايه شادى و خوشى است و آنچه از آن ببرند براى ما اجر و ثواب در بر دارد؛ پس هر كه بيتابى‌اش بر صبرش چيره آيد اجرش تباه گردد و از آن به خدا پناه مى‌بريم.

4- هر كس در كارى حضور داشته باشد ولى آن را ناپسند دارد مانند كسى است كه در آن كار حضور نداشته است و هر كس در كارى حضور نداشته باشد ولى به آن كار رضايت دهد مانند كسى است كه خود در آن كار حضور [و شركت‌] نموده است.

5- هر كس به گوينده‌اى گوش سپارد در حقيقت او را پرستيده، اگر آن گوينده از خدا گويد پس خدا را پرستيده و اگر از شيطان گويد پس شيطان را پرستيده است.

6- داود بن قاسم گفت: معنى صمد را از آن حضرت جويا شدم. امام جواد 7 فرمود: صمد آن را گويند كه ناف ندارد. گفتم ديگران مى‌گويند: آن است كه درون تهى نباشد. فرمود: هر درون تهى داراى ناف است.