از گفتار امام كاظم 7 با هارون الرشيد

در روايتى طولانى كه ما در حد نياز، از آن ذكر كرديم امام كاظم 7 بر هارون الرشيد وارد شد در حالى كه به سبب چيزهايى كه به دروغ بر عليه امام 7 نسبت داده شده بود، قصد دستگيرى ايشان را داشت، پس طومارى بلند به امام 7 داد كه در آن عقايدى زشت به شيعيان امام 7 نسبت داده شده بود.

امام 7 آن را خواند، آنگاه به هارون فرمود: اى امير مؤمنان ما خاندانى هستيم كه دچار دروغ گويى ديگران بر خويش هستيم و پروردگار ما بسيار بخشنده و پرده پوش است، خوش ندارد كه اسرار بندگانش را جز هنگام حسابرسى‌اش آشكار سازد.

«روزى كه هيچ مال و فرزندى سود نمى‌دهد* مگر كسى كه دلى پاك به سوى خدا بياورد». [شعراء (26)، آيه 88 و 89]. پس آنگاه فرمود: پدرم از پدرش، از على، از پيامبر صلوات عليهم روايت فرموده است كه «خويشاوند [در صورت داشتن اختلاف‌] چون با خويشاوندش برخورد كند خونش به جوش آيد پس آنگاه آرام گيرد» پس اگر امير مؤمنان بخواهد كه خويشاوندانه با من برخورد نمايد و با من دست بدهد همان گونه كند، پس در اين هنگام هارون از تختش بزير آيد و دست راستش را به سوى امام موسى 7 دراز كرد و دست راست آن حضرت 7 را گرفت، سپس او را به سينه‌اش فشرد و در آغوش گرفت و در طرف راست خويش نشانيد و گفت: شهادت مى‌دهم كه بى‌گمان تو راست گفتارى و پدرت راست گفتار و جدت راست گفتار و پيامبر خدا 6 راست گفتار است، تو وارد شدى و من به خاطر آنچه به دروغ در باره‌ات به من رسيده بود كينه‌دارترين و خشمناك‌ترين مردم نسبت به تو بودم ولى به خاطر آنچه گفتى و با من دست دادى خشمم برطرف شد و به خشنودى از تو مبدّل گشت و اندكى سكوت كرد، آنگاه به امام 7 گفت: مى‌خواهم در باره عباس و على از تو پرسشى كنم. چرا على براى ميراث پيامبر 6 از عباس برتر است در حالى كه عباس، عموى پيامبر خدا 6 و برادر تنى پدرش بود؟ پس امام موسى 7 به او فرمود: از [پاسخ گويى‌] من درگذر. هارون گفت: به خدا كه در نمى‌گذرم. جوابم ده. امام 7 فرمود: اگر از پاسخ گويى من در نمى‌گذرى پس مرا امان ده. هارون گفت: به تو امان دادم. امام 7 فرمود: به درستى كه پيامبر 6 براى آن كس كه توان هجرت را داشت ولى هجرت نكرد، ارث نگذاشت، به راستى عباس ايمان آورد ولى هجرت نكرد و على 7 ايمان آورد و هجرت كرد