از سخنان حكمت آميز امام كاظم 7‌

از امام كاظم 7 روايت شده است كه فرمود: نماز مستحبى نزديكى‌جويى هر مؤمن به خداست و حج جهاد هر ناتوان است و براى هر چيزى زكاتى باشد و زكات بدن، روزه‌هاى مستحبى است و برترين عبادت پس از شناخت [خدا]، انتظار فرج است و هر كه قبل از ستايش خدا و صلوات بر پيامبر 6 دعا كند همانند مردى باشد بدون كمان، تير اندازد و هر كه به جبران كردن، يقين داشته باشد در عطا، گشاده دستى كند و مرد ميانه‌رو، مستمند نشود و تدبير نيمى از زندگى است و دوستى با مردم نيمى از خرد است و غم بسيار پيرى ببار آورد و شتاب همان بدرفتارى است و نانخور كم يكى از دو آسانى است و هر كه پدر و مادرش را غمگين سازد بى‌گمان آنان را آزرده است و هر كه هنگام مصيبت دستش را بر رانش كوبد يا دستش را بر دست ديگرش بزند پاداشش تباه شود. مصيبت، هنگام آسيب ديدن مصيبت ديده، موجب اجر برى نشود مگر با شكيبايى و گفتن استرجاع [إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‌] و احسان جز بر ديندار يا خانواده‌دار احسان نباشد و خداوند كمك را به اندازه خرج زندگى و شكيبايى را به قدر مصيبت فرو مى‌فرستد و هر كه ميانه روى كند و قناعت نمايد نعمت براى او پابرجا ماند و هر كه ريخت و پاش كند و اسراف نمايد نعمتش از ميان رود و پرداخت امانت و راستى روزى را به دنبال آورند و خيانت و دروغ، تنگدستى و دورويى به دنبال آورند و هر گاه كه خدا خواهان بدى براى ذره‌اى شود دو بال برايش بروياند و پرواز كند كه پرندگان آن را بخورند و احسان احسانبخش به مؤمن جز با سه چيز كامل نگردد: كوچك شمارى و مخفى دارى و شتاب كارى احسان، پس آن كس كه احسان به مؤمن را كوچك شمارد به راستى كه برادرش را بزرگ داشته و آن كس كه احسان را بزرگ شمارد بى‌شك برادرش را كوچك شمرده و آن كس كه احسانش را مخفى دارد بى‌گمان به كردارش ارج نهاده شود و آن كس كه در آنچه وعده داده شتاب كند به راستى كه عطاى خويش را گوارا كرده است.